Eén van de mooie dingen van het “zeemansleven” is de mensen die je tegenkomt. In zeehavens zijn dat meestal geen doorsnee types (als die al bestaan). Na een winter in een haven is het altijd moeilijk weer afscheid te nemen van nieuwe vrienden. Inmiddels is de kwalificatie voor nieuwe vrienden een simpele op Mr.Bean2: varen we ervoor om of niet. Een derde categorie zijn de mensen waar we zeker voor om varen…maar dan de andere kant op 🙂
Aan elk jaar hebben we zo wel een paar vrienden overgehouden waar we nog steeds contact mee hebben. Dit jaar lijken dat twee stellen te zijn. Oliver en Renate zijn Engelsen in de 40 die hun wijnhandel vanaf hun boot runnen. Leuke mensen met veel horeca ervaring…zowel voor als achter de bar. Henrik en Maria komen uit Stockholm, zijn van onze leeftijd en doen net als wij ook niet zoveel meer. Ook hiermee kunnen we het prima vinden.
Het toeval wil dat deze “Dull Couples Club”, want zo heet onze whatsapp groep, het komende seizoen zo’n beetje in dezelfde richting gaan varen en waarschijnlijk komende winter allemaal in Licata op Sicilië gaan doorbrengen (zie Camping Life). Leuk!
We zijn dus weer op pad maar dat ging niet zomaar. Eerst moest Mr.Bean2 de kant op bij de Ascar werf naast de marina in Cartagena voor groot onderhoud.
Uiteindelijk hebben we twee weken op de werf gestaan. Wij verblijven dan gewoon op de boot met wat extra uitdaginkjes. Zo moet je natuurlijk een hoge trap op en af om op de boot te komen. De toiletten in de boot zijn niet bruikbaar…dat is niet helemaal waar maar als je ze gebruikt komt je productie uit een gat in de bodem gespoten. Dat leek zelfs ons wat asociaal.
Daarnaast is Belinda de eerste dagen altijd bang dat de boot omvalt. Zeker met harde wind wil ze nog wel eens een beetje bewegen.
Voor de liefhebber hieronder de grotere klussen die zijn uitgevoerd:
- Motorsteunen vervangen en motor/schroefas opnieuwe uitgelijnd;
- Olie seal transmissie vervangen;
- Volledige boot gepolijst en in de was gezet;
- Gelcoat reparaties van beschadigingen;
- Coppercoat (antifouling) bijgewerkt en opgeschuurd;
- Propellers in de Propspeed.
Omdat we er toch stonden gelijk maar een truck met diesel laten komen om Mr.Bean2 van wat levenssappen te voorzien. Dat kan hier voor 1,38/liter.
Voor ons natuurlijk een mooie gelegenheid om wat klusjes te doen zoals de ankerketting opnieuw markeren met verf, het hekanker verven etc.
Om het kampeerleven op de wal te verzachten kwamen goede vrienden Ben en Illonka ook nog een avondje naar Cartagena voor een geweldig etentje bij onze favoriet Magoga.
Na het afrekenen van een bescheiden jaarsalaris gaan we het water weer in. Gelijk maar even een korte proefvaart en alles lijkt prima te werken.
We storten ons in de Holy week. Dit is de week voor Pasen waarin idioot veel processies en andere festiviteiten plaatsvinden in Cartagena en andere Spaanse steden. Pasen is hier het grootste Christelijke feest net als bij de Orthodoxen in Griekenland, zie Rode eieren, gebroken potten en volledig lam
Met stijgende verbazing hebben we dit gebeuren bekeken. De week voor Pasen ligt eigenlijk alles plat en is iedereen druk met oefenen en uitvoeren van de processies. De meeste van die dingen duren zeker 5 uur! en ze lijken ook allemaal op elkaar. Een hele stoet KKK puntmutsen die op een monotone drum door de hele stad lopen afgewisseld met een Arc (of hoe zo’n ding ook heet). Als je mazzel hebt is het een rollend gevaarte…maar er zijn ook enorme dingen die door idioot veel boetedoeners gedragen moeten worden.
Sommige processies beginnen op een Christelijk uur maar er zijn er ook die midden in de nacht starten. Langs de hele route staan plastic stoeltjes opgesteld met QR codes erop…die kan je huren…de hele route zit en staat dus vol met toeschouwers die deze malloterij aanschouwen.
Bijzonder is dat dit hele gedoe springlevend lijkt te zijn. Erg veel jonge mensen lopen mee. Gelukkig is het voor veel anderen gewoon een excuus om met z’n allen de kroeg in te duiken.
En voor ons clubje ook een mooie aanleiding een “Life of Brian” middagje op Mr.Bean2 te organiseren om iedereen weer een beetje bij te spijkeren in het Paasverhaal…”Crucifixion to the left, one cross each”.
Ondertussen maken we met onze geweldige Hyundai Bayon nog wat excursies in de omgeving. Onder andere naar een gebied hoog in de bergen waar ze vroeger in speciale bouwwerken ijs maakten door sneeuw samen te persen. Dat moest dan weer de berg af worden vervoerd…nogal een klusje voor wat ijs.
De grafiti in Cartagena is best bijzonder en zelfs terug te vinden op de betonblokken van de zeewering.
22 maart. Mijn verjaardag en we liggen nog in de haven. ’s Ochtends staat de hele club al voor de boot inclusief toeters en puntmutsen. Veel belangrijker is dat ze een fantastisch cadeau voor me hebben meegebracht: een Lego Ferrari.
Ik voel me aan mijn stand verplicht om het ding later ook te bouwen. Als ik vervolgens daar vragen over stel aan kleinzoon James voelt die zich genoodzaakt Opa te komen helpen…dus die komen 9 mei naar Barcelona. Geweldig!
Het cruise seizoen is ook duidelijk weer van start gegaan in Cartagena. In dit geval met een megalomaan gedrocht die door een paar arme drommels geverfd moet worden.
Hoogste tijd dus om de haven te verlaten! Als eerste tripje gaan we naar Torrevieja. Slechts ca. 35 zeemijl om alles een beetje te testen. Oliver en Renate vertrekken dezelfde dag vlak na ons. Als we in Torrevieja in de havenkom geankerd zijn krijg ik direct een appje wanneer we een borrel komen doen?? Het blijken Rotterdammers Lya en Peter die we eerder in Cartagena zijn tegengekomen en hier in de haven liggen. Gezellig!
Een uurtje later komen ook Oliver en Renate de haven binnen en herhaalt het ritueel zich. Op 1 of andere manier kom je in zeehavens weinig geheelonthouders tegen…
Volgende halte is Altea. Hier gaan we de haven in. Het oude dorpje is leuk. Echter deze hele kust van Torrevieja tot Denia heeft weinig meer met Spanje te maken. Op een willekeurig terrasje hoor je nergens Spaans. Wel veel Engels, Duits, Scandinavisch en Nederlands. Een mix van ex-pats, pensionado’s en vakantiegangers. Wij passen ons natuurlijk volledig aan met onze eerste Mr.Bean2 buitenmaaltijd van het jaar bestaande uit een gehaktbal en bloemkool met een papje!
De volgende dag varen we naar Moraira waar we naast de haven in de baai ankeren. Mooi plekje!
Denia ligt net de hoek om en is een erg leuk stadje. Ben en Illonka die hier in de buurt wonen, komen ’s avonds langs in de haven.
Naar Barcelona kunnen we vanaf hier 2 routes doen: via de balearen of de kust blijven volgen. Omdat de kust vanaf Denia tot de Ebro monding nogal saai lijkt, steken we over naar ons favoriete eiland: Ibiza.
Wat afgelopen jaar niet lukte, lukt nu wel: we regelen een plaats in de oude haven van Ibiza stad.
De volgende dag komen Oliver en Renate langs met de bus. Zij liggen geankerd in Cala Longa. Hoogste tijd voor een lange Spaanse lunch want het weer is prima.
Genoeg reden om de volgende dag ook Cala Longa op te zoeken. Mooie baai die nogal ontsiert wordt door veel te grote hotelblokken. ’s Avonds komt onze privé watertaxi ons ophalen voor een BBQ and cocktails op de Melusina, de boot van Renate en Oliver. Hun horeca achtergrond komt volledig bovendrijven…evenals alle Mojito’s die ik niet kan laten staan…er zitten wat gaten in het geheugen over die avond…
Wij blijven nog een paar dagen dobberen in deze baai terwijl onze vrienden Ibiza verder gaan ontdekken. Als het weer lijkt te gaan omslaan, varen we naar de beschutte baai van Sant Antoni, zie ook Strike a pose! Hier ankeren we naast de marina.
Onderweg hebben we een scary moment als de enorme hoge snelheids ferry richting Ibiza stad ons niet gezien heeft…of niet wilde zien. Hij loopt ons op aan bakboordzijde en snijdt vervolgens vlak voor ons langs. Ondanks dat hij geen voorrang heeft gaan we toch maar even van het gas af en komen in de enorme hekgolven terecht.
Inmiddels blijkt de Melusina via een andere route ook op het idee gekomen in Sant Antoni te schuilen…daar gaan we weer…
Uiteindelijk blijven wij ruim een week in Sant Antoni dobberen met af en toe een bezoekje aan wat Ibiziaanse horeca zoals Café del Mar…ja van die playlists.
Natuurlijk moet er ook gehiked worden. En alsof dat nog niet triest genoeg is komen we op één van die hikes boven op een berg ook nog langs een dieren begraafplaats.
Wij gaan vanaf hier weer oversteken naar het vasteland om daar nog de Ebro delta en het gebied rond Tarragona te gaan ontdekken voordat we in Barcelona arriveren. De Melusina is inmiddels wederom teruggekeerd in onze baai en we maken er een waardig afscheid van bij Sushimi!…en wederom werd de boel wat wazig.
De volgende keer meer over onze oversteek naar La Rapita en de verdere reis naar Barcelona…en onze kleinzoon!
Cheers, André