Op zoek naar Sint Nicolaas

En we waren heel dichtbij het vinden van onze grote kindervriend in Spanje! Hij blijkt een leuk opgeschilderd huisje te hebben in downtown Valencia. Het is nogal een narcistisch baasje gezien de hoeveelheid zelfportretten.

Huishoudelijke mededeling tussendoor: graag bied ik bij voorbaat mijn excuses aan voor welke beledigende insinuatie dan ook. Zo wil ik bijvoorbeeld absoluut niet impliceren dat Sinterklaas als baasje knechten heeft, of dat elke man in een jurk zich met kinderen bemoeit, of dat er iets mis is met narcistische baasjes. In veel landen kiezen we daar zelfs in grote getale democratisch en vrijwillig voor, dus er zal vast iets goeds in zitten.

Helaas bleek de goedheiligman zelf net vertrokken naar Nederland. Dus wij er achteraan om eind november weer in het donkere, koude en natte Nederland te zijn. Maar gelukkig voor onze kleinzoon James hebben we hem gevonden!

Maar voordat het allemaal zover was moesten we eerst nog van Ibiza naar het vasteland van Spanje zien te komen. Na een oversteek die heel kalm begon maar een nogal ruig einde kende, kwamen we aan in de haven van Calpe. Er stond een F6 over de haven en de marinero vond het een goed plan ons een te kleine plaats aan te wijzen. Omdat we dat vermoeden al hadden riep ik naar hem dat het te klein was. Volgens hem niet. Omdat de wind er pal op stond was er geen weg terug. Lang verhaal kort was er te weinig ruimte en verbogen we met onze pasarelle (de hydraulische loopplank aan de spiegel) een soort van douche constructie die op de steiger stond. Gelukkig bleef de schade daartoe beperkt en werden we een plaats op een kopsteiger toegewezen die wel geschikt was.

Dit verhaal kreeg nog een staartje toen ik twee dagen later ging afrekenen en de dame in het kantoor mij verantwoordelijk stelde voor de schade aan de douche. Nadat ik had duidelijk gemaakt dat het de schuld van de onervaren marinero was en ze blij mochten zijn als ik de schade aan onze pasarelle niet op hen verhaalde, lieten ze na overleg met de baas de claim vallen.

Calpe is een weinig bijzonder toeristenplaatsje met idioot veel hoogbouw. De hoge kaap bij de haven is wel erg fraai en een soort van klimmers paradijs.

Vrienden Ben en Illonka (zie Old Friends) hebben er vlakbij, in Benissa, een mooi huis. Dus de volgende dag kwam Ben ons ophalen voor een geweldige lange lunch op hun terras.

De volgende ochtend vroeg uit de veren voor een stevig stukje richting Torrevieja. Onderweg komen we langs Benidorm. Het is nog steeds zo lelijk als ik me kan herinneren van een vakantie 45 (!) jaar geleden. Overigens is de hele kust vanaf hier naar het zuiden langs Alicante lelijk, laag en vol met hoogbouw.

Torrevieja blijkt een Engelse enclave waar we voor anker gaan in de havenkom. Het hoogtepunt is een bezoek aan de Zeeman!

Na twee dagen is het tijd voor de laatste trip van dit jaar naar Cartagena. Als we onderweg Capo Palos ronden wordt de kust ineens weer bergachtig en fraai. Cartagena heeft een grote natuurlijke haven. Zelfs de industrie, cruiseschepen en raffinaderij kunnen het plaatje niet verpesten.

Die natuurlijke haven is ongetwijfeld de reden dat de Carthagers (het volk uit Carthago in huidig Tunesië) zich in Carthago Nova vestigden. Het duurde echter niet lang voordat Romeinse generaal Scipio Africanus in 209 v.C. de stad belegerde en handig gebruikmaakte van het lage water bij eb om de stad in the nemen. Geen grote schande omdat Scipio nog steeds wordt gezien als één van de grootste veldheren ooit. De man die Hannibal (nog zo’n Carthager) versloeg en nooit een veldslag verloren heeft.

De Yacht Port Cartagena, onze thuisbasis voor de komende 5 maanden, ligt tegen het oude centrum. De oude stad is schitterend en historisch zeer interessant. Omdat het één van de belangrijkste steden op het Iberisch schiereiland voor de Romeinen was zijn er nog veel overblijfselen uit die tijd. Na het uiteenvallen van het Romeinse rijk vielen de Vandalen binnen die Zuid-Spanje Vandalusië noemden. Na de Visigoten waren in de 8e eeuw de Arabieren aan de beurt de boel onder de voet te lopen. Daarbij gemotiveerd door een boekje dat een zekere Mohammed voor ze had achtergelaten.

Die Arabische overheersing heeft zo’n 500 jaar geduurd en heel wat sporen nagelaten. In de 13e eeuw kwam vanuit het Noorden Koninkrijk Castilië sterk op en hebben de Moren weer terug naar Noord-Afrika gedrukt…inclusief hun boekje…want ze hadden er zelf al één. Voor wie niet helemaal geloofde wat daarin stond vonden ze de Inquisitie uit…een hoogst efficiënte organisatie.

Dit alles levert een boeiende en fraaie stad op. Dat fraaie heeft vooral te maken met de lood- en zilvermijnen in de omgeving. Eind 19e eeuw kreeg de economie van de streek daardoor een grote impuls. Gelukkig was dit net de tijd van de zogenaamde Modernista’s en dat heeft schitterende gebouwen opgeleverd.

Er is zelfs een Modernista-club in Cartagena die deze periode levend wil houden en wij tegen het lijf liepen in Bar El Soldadito de Plomo. Deze bar is beroemd om zijn Asiatico koffie, een specialiteit waar onder meer de Cartaagse Liqor 43 in gaat.

Wij voelden ons wat underdressed…

Aankomen in de winterhaven is altijd spannend. Vergelijk het met verhuizen. Je komt in een nieuwe buurt, moet je weg zien te vinden, een nieuw sociaal netwerk bouwen etc.

Inmiddels zijn we redelijk ingeburgerd en hebben een aantal leuke nieuwe kennissen. Vrij bizar was het moment toen we werden uitgenodigd bij onze Zweedse achterburen Henrik en Maria voor een mooi diner. Zij komen uit Stockholm. Toen ik zei dat onze goede Zweedse vriend Per Bodare daar woont, zeiden ze direct dat ze die konden. Wij nog wat lachen omdat we dachten dat ze een geintje maakten, blijken ze hem echt goed te kennen. Hoe groot is die kans?

Oliver en Renate zijn andere buren op de steiger (H pontoon). Zij hebben altijd een pub gehad. Die verkocht en hebben nu een wijnhandel die ze grotendeels vanaf de boot runnen. Erg leuk, wat jonger, stel die veel verstand hebben van lekker eten en drinken!

Natuurlijk hebben we de niet te vermijden BBQ op de zondag. De laatste hebben we met ons kleinere clubje als Kerst diner aangekleed omdat we allemaal een periode naar “huis” gaan.

Onze huurauto was een Hyundai Boyan. Nooit van gehoord. Prima auto die hoge ogen gooit in de lelijkste-voorkant-op-een-auto-ooit competitie. Ter verdediging ben ik er na dit gedrocht eens op gaan letten en heel veel nieuwere auto’s zien er van voren uit als de elephant man. Wat is hier in Godsnaam misgegaan? Je zit toch met schaamrood achter het stuur als je weet dat dat stuk voor jou nog lelijker is dan je eigen hoofd.

Als we over de eerste schrik heen zijn doen wat tripjes in de omgeving. Als eerste langs de kust naar Capo Palos en de enorme lagune Mar Menor. La Manga, de strip land die de lagune van de zee scheidt is 1 groot vakantiekamp. Buiten het seizoen altijd wat triest.

Murcia is een leuke stad in het binnenland. Hier komen we uiteindelijk in het Michelin sterren restaurant AlmaMater terecht voor een geweldige lunch (aanrader!).

Een andere trip is westelijk langs de kust. Hier is veel militair gebied en staan enorme batterijen en verdedigingswerken opgesteld.

Heel bijzonder is het anarchistische dorpje aan zee: Algameca Chica. Het ligt aan een riviermonding en bestaat al honderden jaren maar is nooit erkend door de overheid. Er is geen infrastructuur en geen erkenning van bezit van grond en “huizen”. Als we er wat rondlopen stuiten we op Paco die aan zijn huis aan het werk is en ons graag wat laat zien en vertelt over het dorp. Zo hebben ze bijvoorbeeld een zelfgekozen dorpsraad en “president” en werken ze gezamenlijk aan de gemeenschappelijke zaken in het dorp. Hier gaan we zeker nog eens terugkomen, al was het maar voor het niet officiële Marokkaanse restaurant dat goed bekend staat.

Ondertussen slaan we ons in Cartagena door allerlei evenementen zoals het Middeleeuws festival, haloween, een motorfiets wegrace, de viering van Magelhaes eerste rond de wereld reis etc.

Dan komt Illonka in de lucht die met een omweg vraagt of we op de kat willen passen in hun huis in Benissa als zij afreizen naar het Noorden. Omdat ze ook een appartement in Valencia centrum hebben, maken we direct maar even misbruik van de situatie en gaan eerst een paar dagen naar Valencia om daarna nog wat dagen met de poes door te brengen.

Valencia blijkt een geweldige stad. Ook hier veel Modernista architectuur maar ook een veel oudere mooie binnenstad.

De stad wordt gedomineerd door de oude rivierbedding van de Turia. Die rivier is na een catastrofale overstroming om de stad heen geleid en in de rivierbedding is over de lengte van de stad een schitterend park aangelegd. In de benedenloop van de rivier is the City of Art and Science gebouwd. Indrukwekkend!

Benissa is een echt vakantie/pensionado dorp zoals veel in deze streek langs de kust. Het huis van Ben en Illonka waar wij poezenwacht hebben is erg fraai en typisch Spaans.

Na een rondleiding door de omgeving en een leuk etentje bij een lokale uitspanning vertrekken zij en concentreren wij ons op Rosita, de poes. Tussen deze drukke werkzaamheden door vinden we ook nog wat tijd voor excursies in de omgeving.

Om te beginnen naar Denia. Een erg leuk stadje aan zee met grote haven.

De volgende dag duiken we echt diep in de Spaanse cultuur. We gaan richting Benidorm! Onderweg komen we langs een splinternieuwe Russisch Orthodoxe kerk. Het zegt iets over een deel van de bevolking hier. Er was net een mis (of hoe dat ook heet) aan de gang…dacht even dat we Sint Nicolaas gevonden hadden…

Dan de Pensionado hemel: Benidorm. Ook een heiligdom voor stijliconen met een goed figuur.

In al dit geweld zouden we bijna Mr.Bean2 vergeten. Dat gaat echter helemaal goedkomen deze winter. In de haven zit scheepswerf Ascar die tot nu toe op mij een zeer professionele indruk maakt en bijna alles in huis kan uitvoeren. Het klinkt normaal, maar zeker in de Med is dit een verademing in vergelijking met alle amateurs.

Inmiddels hebben ze al diverse klussen prima uitgevoerd: herstellen van de kromgebogen bolder (zie: Hollandaise Mayonaise!), lassen van een manifold en lakken van de verschansing. Begin maart gaat Mr.Bean2 een weekje op de kant voor schoonmaak, onderhoud en verven van de “running gear”. Tevens wil ik nog de motor opnieuw uigelijnd hebben met eventuele nieuwe motorsteunen en oliekeerring voor de transmissie.

Begin januari gaan we weer terug naar Mr.Bean2 voor de klussen. We gaan nog een maandje roadtrippen door Spanje en dan eind maart weer Varen!

Net als Hij van die stoomboot die we uiteindelijk vonden in Denia!

Cheers, André