Camping Life

Inmiddels zijn we al meer dan 2 weken in onze winterhaven: Marina di Cala del Sole in Licata op Sicilië. We hebben deze haven gekozen omdat het Sicilië is, het erg zuidelijk in de Med ligt, het een prima beschutte veilige haven is, maar vooral omdat het een behoorlijke winter community heeft van zogenaamde “live aboards”. Mensen die het hele jaar door (deels) op hun boot wonen. Het was al langer ons plan om een winter in zo’n haven mee te maken.

Lees verder “Camping Life”

Puglia, de mooiste vuilnisbelt ter wereld

We zijn weer in het beloofde land: Italië. Het land waar alles beter is: het weer, het landschap, het eten, de sfeer, de architectuur, het design, de auto’s, de schoenen, de kleding, de stijl, de misdaad organisaties, de taal, de mensen. Het is geen toeval dat het meest succesvolle wereldrijk ooit hier ontstond. Dat God, die christelijke welteverstaan, hier zijn huisvesting heeft geregeld. Dat de basis van onze huidige beschaving hier gelegd is in de Renaissance (waarom is dat eigenlijk een Frans woord??).

Lees verder “Puglia, de mooiste vuilnisbelt ter wereld”

Houston we have…no problem!

Als we een grotere oversteek maken, doe ik om de paar uur een controle in de motorruimte. Zo ook op onze 90 zeemijl oversteek van het Italiaanse Rimini naar het Kroatische Mali Losinj. Ik zag een plasje water onder de motor liggen en ging op onderzoek. Eerste gedachte was lekke koelwaterpomp of iets dergelijks. Grote schrik toen ik water zag spetteren uit de aansluiting van de luchtinlaat op de motor! Ik vond midden op de Adriatische zee net even te experimenteel om te kijken of de motor ook op water loopt…

Lees verder “Houston we have…no problem!”

Emotional Rollercoaster

En zo zijn we ineens weer een week in Nederland. Fantastisch om iedereen weer even te zien en vooral kleinzoon James! Echter de aanleiding is minder leuk. Met Belinda’s vader ging het al een tijdje niet goed en dat werd onder druk van een longontsteking alleen maar erger. De berichten uit het ziekenhuis werden op vrijdag van dien aard dat we besloten vanuit Chioggia terug te varen naar de haven in Venetië, waar we inmiddels vertrouwd mee waren, en terug te vliegen naar Nederland. Op dinsdagochtend is hij overleden op 87 jarige leeftijd. Ik kan nog een blog volschrijven over de vraag waarom het nodig is iemand nog dagen te laten lijden terwijl het einde onvermijdbaar is…maar wees gerust…dat bespaar ik jullie. Gelukkig kon hij op een rustige manier gaan in bijzijn van zijn kinderen.

Lees verder “Emotional Rollercoaster”