We zijn 120 dagen onderweg. Tot nu toe heeft Thor goed meegewerkt en ons prima weer bezorgd. De regendagen zijn nog op 2 handen te tellen. Het lijkt er nu echter op dat 1 van de offers hem in het verkeerde keelgat geschoten is. Zo zie je maar dat je niet elke willekeurige nautisch geklede zeilkakker op de brandstapel kan gooien.
We hebben al een klein weekje “rommelig” weer, meer wind en lange regenperiodes. We zijn in de Sognefjord. Op de heenweg hadden we hier stralend weer met 25 graden…maar nu lijkt het zijn reputatie van “meeste regen in Europa” helemaal waar te maken. De weerkaarten geven goede hoop vanaf zondag as. maar tot dan wordt het nog ff doorbijten.
Voor Belinda niet alleen vanwege het weer maar ook omdat Boroer Rene een paar dagen meevaart. De onzin die ik gemiddeld uitkraam valt daarbij in het niet. Wel erg gezellig!
Het plan is om komende zondag in Bergen te zijn. Daar gaan we een roerend afscheid nemen van Rene en dinsdag onze dochter Laura en vrienden Jan en Nike begroeten. Die gaan een weekje meevaren tot aan Stavanger.
Vorige week waren we op weg naar Flam. Het Toeristisch-Episch centrum van de Sognefjord. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de mooie ligging aan het eind van een fjord maar vooral met de Flambana, een 20km lang treinbaantje dat hoog de bergen in gaat langs schitterende uitzichten, watervallen etc. Dus bijna elke dag wordt dit plaatsje met 300 inwoners getrakteerd op 1 of meerdere cruiseschepen die hier leeglopen.
Dit leidt tot bizarre tafrelen met duizenden mensen in de zogenaamde Norway-mall vol met plastic Viking-helmen en zeer fraaie beeldjes van trollen.
Vervolgens wil zo’n hele cruiseboot met 3000 passagiers in het treintje…you get the picture… Halverwege dat traject komt de trein vlak langs een schitterende waterval. Daar stopt hij en mag iedereen 5 minuten uitstappen voor foto’s en gaat een soort van Wannabee-Kate-Bush onder begeleiding van wat esoterische muziek een vrij belachelijke choreografie uitvoeren naast die waterval.
We zijn er 1 nacht gebleven en het is opvallend hoe mooi en stil het is als om een uur of 6 de cruiseschepen weer op weg gaan naar het volgende dorp om onder de voet te lopen.
Van Flam gaat het richting Kaupanger, 1 van de weinige natuurlijke baaien langs de fjord. Volgens de pilot de beste haven in de Sognefjord…dat valt een beetje tegen…of zegt veel over de overige havens. Mr.Bean2 past er in ieder geval niet in. Een wat verschrikt figuur op de steiger wijst ons naar de overkant van de baai. Zowaar ligt daar een nieuw steigertje waar we aan passen. Daar liggen ook wat oudere mensen die we al eerder zijn tegengekomen in een motorbootje van 7 meter. Geweldig om te zien en horen dat ze daarmee ook gewoon Noorwegen rondvaren!
Kaupanger is beroemd vanwege een staafkerk en het Sogn-museum. We hebben beide bezocht, maar het beeld wat achterblijft is de hoge duikplank die bij de boot staat en waar het redelijk druk is van de mensen die daar in dit hondenweer gaan zwemmen. Zoals een aantal Noren ons hebben uitgelegd wordt de zomer in Noorwegen niet bepaald door het weer, maar door de kalender. Een ander hoogtepunt waar Kaupanger niet snel overheen gaat komen is dat Rene hier aan boord is gekomen.
De volgende dag willen we de Naeroyfjord in. Dit is een UNESCO fjord en wordt gezien als de mooiste, wildste en ongereptste. Dat is allemaal mooi maar heeft een nadeeltje: de aanlegmogelijkheden zijn nog beperkter dan in de rest van Sognefjorden.
Het plaatje klopt en is moeilijk te vangen op foto’s. Erg nauwe, steile fjord met veel watervallen. Heel fraai. Aan het einde ligt Gudvangen maar veel meer dan een ferrypier waar we weggejaagd worden en wat steigertjes waar we met goed fatsoen niet aan kunnen leggen zijn daar niet. Dus gewoon doorvaren naar Sogndal, de “grote stad” van de Sognefjord.
In Sogndal blijken we te hebben vastgeknoopt aan de ferrysteiger zonder dat te weten. Als we ’s avonds een film zitten te kijken horen we een hoop getoeter en treffen we een nogal over de kook kapitein van snelle catamaran ferry die indruk wil maken door tot op 10cm van onze boot te varen. Op mijn vraag of hij altijd “zo happy” is zie ik de bemanning lachen…hij zal wel enige naam hebben op dit vlak.
Dat was gelijk het hoogtepunt van Sogndal. Verder een doorsnee provincieplaatsje met wel een mooie supermarkt (vrij zeldzaam hier) en een goede pizzeria (nog zeldzamer).
Mundal in het Fjaerdal is daarentegen veel beroemder. Het is de kop van een fjord en is de “boekenstad van Noorwegen”. Om 1 of andere reden zijn hier een stuk of 10 2e hands boekwinkeltjes met kilometers aan oude boeken…als dat je ding is… Wel leuk om te zien. Verder is er een fraai oud houten hotel en komen er een paar tongen van de grootste gletsjer van Europa (Jostdal) hier naar beneden in de fjord…tenminste dat hebben ze ons wijsgemaakt…toen we aankwamen zagen we alleen laaghangende bewolking.
Dus naar het gletsjer museum om vast te stellen dat hij er echt is. We lagen hier aan een steigertje met een erg klein Nederlands kajuitzeilbootje naast ons. Het oudere echtpaar hebben we met het slechte weer niet buiten gezien…heel bijzonder door het feit dat er geen stahoogte in het bootje is en het hele ding niet veel groter dan 2 mensen…op de Mr.Bean2 leidde dit tot diverse interessante speculaties over de bezigheden in het bootje.
Vanaf hier zijn we naar de Finnafjord gevaren. Dit is een kom tussen steile bergen en watervallen die alleen met boot bereikt kan worden. Je moet dan wel eerst door een “Straumen” heen, een ondiepe stroomversnelling. In deze kom zit een beroemde kaasmaker…de enige bewoner van dit gebied. Toen we erin waren bleek dat er wel een paar steigers dreven, maar die waren half ingestort. We hebben dus maar niet vastgemaakt, weel fraai om te zien.
Nu zijn we in Bjordal en alweer een eind op weg de Sognefjord uit. Over de reis naar Bergen en de crew change volgende week meer.
Cheers, Andre