Bella Ciao Ciao Ciao!

Het strijdlied van de Italiaanse partizanen in de tweede wereldoorlog en nu vooral bekend bij fans van de briljante serie Casa de Papel . “Hallo schoonheid” was ook op onze afgelopen weken van toepassing. We zijn weer in het land van de schoonheid: Italië! En er waren meer redenen om Bella Ciao te roepen. Wat dacht je van het bezoek van vrienden Per en Carina en Eric en Jaqueline!

Dat alles begon met ons vertrek uit Menton op de Frans/Italiaanse grens. Varend langs de bloemen Riviera is de eerste stop Imperia…en het leven is weer zoals het hoort.

Dat geldt niet voor het weer. Net als in Nederland is het dit voorjaar in de Med ook nogal van slag…minder nat maar wel instabiel met regelmatig wind en regen. In dat laatste zit ook meestal een behoorlijk deel van Tsjaad. Het is een wonder dat ze daar nog zand over hebben.

In Imperia huren we een Kia Picanto en trekken het achterland in. Als eerste naar Bussana Vecchia. Dit dorpje in de bergen is na een verwoesting door een aardbeving in 1887 verlaten en veranderd in een spookstad. In de jaren 60 is het ontdekt door kunstenaars en inmiddels is het een vrij bizarre middeleeuwse glutenvrije vegan arti-farti omgeving.

Verder de bergen in naar Piemonte wordt het landschap fraaier dan het weer. We bezoeken onder meer Garessio en Ceva.

De weg terug doen we langs de kust hier komen we door Spotorno, het plaatsje waar mijn ouders regelmatig naartoe op vakantie gingen en waar ik ook als kind geweest ben. Hotel Corallo staat er nog steeds en ziet er uit als in mijn herinnering…uit 1975!

Na een paar dagen Imperia verkassen we naar Savona. Hier is geen plek in de kleine stadshaven dus ankeren we buiten de haven in een nogal industriële omgeving.

In de stad merk je daar weinig van en is het eerder een chique omgeving. We lunchen hier uitgebreid bij Quintogusto, een erg leuk restaurant in het oude ziekenhuis. Zeker een aanrader mocht je in de buurt zijn!

In Genua gaan we Per en Carina oppikken. Zij zijn in Milaan en komen per trein. Per boot Genua aanlopen is best indrukwekkend. We leggen net als de Romeinen aan in de Porto Antico.

Genua is een leuke stad. Het heeft qua sfeer wel iets van Marseille, mooi, boeiend, vies en een rauw randje.

De volgende dag arriveren Per en Carina en het is een mooi weerzien na 6 jaar. Helaas zijn de weersvooruitzichten minder mooi en heeft het voor de 2 nachten dat ze aan boord zijn geen zin om te gaan varen. Eerst maar eens Genua verkennen en werken aan Per’s grote hobby: lekker eten en drinken.

De volgende dag een auto gehuurd om de omgeving te verkennen. Alhoewel auto, een Citroën C3 Aircross. Wees blij als je er nog nooit van gehoord hebt. Deze wint de bemoeizieke auto competitie op zijn gemak en piept overal over…en in Italië is er veel om over te piepen…

Na uitgebreid overleg met de Aircross is ze bereid ons als eerste naar Camogli te brengen. Erg leuk vissersdorpje in de buurt van Portofino.

Dan door de bergen via Rapallo naar Santa Margherita Ligure. Als we waren gaan varen waren we hier terecht gekomen. We zitten hier op het meest chique gedeelte van de Italiaanse Riviera. Hoogtepunt is natuurlijk Portofino maar Santa Margherita mag er ook zijn…ook qua prijzen en selfiegehalte.

Natuurlijk rijden we ook nog even naar Portofino.

De volgende dag verlaten Per en Carina ons alweer na een paar hele mooie dagen. Wij maken nog wat misbruik van de Aircross om de bergen in te trekken voor wat stevig hike werk. Belinda heeft vorig jaar van de bejaardenstokken gekocht maar nog nooit gebruikt…dat gaat nu gebeuren!

Omdat blijkt dat je ook met deze hoogst geavanceerde carbon stokken nog steeds zelf moet lopen, maken we er een korte tocht van. Wel een erg mooie omgeving!

Voordat we de volgende dag onze bemoeizuchtige schoonmoeder Citroën weer gaan inleveren, rijden we er nog mee langs Boccadasse. Dit oude vissersdorpje is inmiddels volledig ingelijfd door Genua maar nog steeds erg leuk en gezellig.

En om maar even in de auto’s te blijven…en natte dromen…de Mille Miglia kwam door Genua! De beroemdste wegrace die in 1957 gestopt is omdat er iets teveel doden (vooral toeschouwers) bij vielen. De start is in Brescia en ze rijden naar Rome en weer terug…ongeveer 1000 mijl. De moderne edities zijn meer een toertocht voor de originele auto’s (dus van voor 1957) die al eens mee gereden hebben. Wat een feest!

Hoogste tijd om Genua te gaan verwisselen voor Santa Margherita Ligure. Onderweg varen we langs de beroemde San Fruttuoso abdij die alleen per boot te bereiken is, en langs Portofino. We gaan voor anker in de baai van de haven.

Het weer is duidelijk aan het verbeteren en Belinda doet haar eerste dibje van het jaar!

Eric en Jaq arriveren met de trein vanuit Pisa. Ik haal ze op met Teddy en ook hier is het een mooi weerzien! Het zijn geen “travel light” types. Dus ook voor 4 dagen wordt er naast de trolleys nog een full size koffer aan boord gesjouwd!

De volgende dag gaan we met Teddy richting Portofino. Helemaal rustig is de zee nog niet en Eric zit aan de verkeerde kant…dus een glamoureus arriveren tussen de jetset zit er niet in. Dat was sowieso moeilijk omdat er meer toeristen gearriveerd waren…

Portofino is schitterend maar dat is helaas niet geheim gebleven. Je struikelt dus over busladingen toeristen en een slecht ijsje (in de rest van Italië amper te vinden) kost 10 euro.

Na nog wat omzwervingen in Santa Margherita vertrekken we de volgende dag naar Sestri Levante, een veel authentieker vissersdorpje. Hier is het zelfs toegestaan om op eigen anker gratis af te meren aan de pier van de visboten. Erg leuk!

Belinda en ik zijn een jaar of 15 geleden hier al eens geweest met de auto. In hotel Nettuno om precies te zijn. We hebben vastgesteld dat dat er nog steeds staat.

Een ander hoogtepunt hier is het opblazen van de SUP waar direct door Belinda gebruik van wordt gemaakt. ’s Avonds een meer dan briljant diner op het terras van het lokale visrestaurant aan de haven.

Dan volgt het hoogtepunt van deze reis: varen langs de Cinque Terre op een schitterende dag. Om het feest compleet te maken krijgen we ook nog bezoek van dolfijnen. Bellissima!

Eindbestemming is het “zesde Cinque Terre dorp” Portovenere aan de baai van La Spezia. Hier ankeren we in de baai tegenover het dorp bij het eiland Palmaria.

Portovenere is voor ons bekend terrein maar blijft een bijzondere plek. Helaas vinden er uitgebreide restauraties plaats wat de zaak er niet fraaier op maakt. Maar er is weinig waar een paar Caipirinha’s niet tegen helpen…afgezien van het wat mistige opstaan de volgende ochtend…

Na een paar mooie en vooral erg gezellige dagen breng ik Eric en Jaq de volgende dag met Teddy naar La Spezia waar ze op de trein naar Pisa stappen. Op Mr.Bean2 is de rust weer teruggekeerd.

Vanaf hier gaan steken wij over naar het eilandje Capraia en dan verder via Corsica naar Sardinië

Daarover de volgende keer meer!

Cheers, André