We zijn op Sicilië. Ze zeggen dat het onderdeel is van Italië maar de Siciliaan voelt zich vooral Siciliaan…en veel later pas Italiaan. Ze zijn de bal die door de Italiaanse laars geschopt wordt en dat schetst vrij aardig de relatie.
Het is ook echt een apart (ei)land doordat het bezet is geweest door bijna elk zichzelf respecterend volk sinds de Grieken. Natuurlijk de Romeinen maar ook de Saracenen (Arabieren), Noormannen, Spanjolen, Fransen en Habsburgers hebben hun stempel op dit eiland gedrukt. En dat maakt het zo’n bijzonder eiland. In de architectuur, het eten en de mensen zie je alle invloeden terug. Er zijn bijvoorbeeld grote Sicilianen met blauwe ogen.
De Fransen zijn ook de naamgever van de beroemdste en succesvolste Siciliaanse organisatie: Morte Ai Francesi, Invasori, Assassini. Ja, de mafia is ooit begonnen als verzet tegen de Franse overheersing.
De vorige keer waren we nog in Calabrië, Roccella Ionica om precies te zijn. Naast de haven waar we daar liggen is een groot kustwacht station. Bijna dagelijks zien we een kustwachtboot binnenkomen vol met vluchtelingen, vaak in aluminiumfolie gewikkeld dus uit zee gered. Op de laatste die binnenkwam stonden ook kleine kinderen te juichen dat ze het gehaald hadden…maar wat hebben ze gehaald?…waar je wieg staat bepaalt je leven…
Wij vertrekken richting Taormina op Sicilië. Het is echter al een paar dagen onweerderig en dat levert mooie plaatjes op.
In de baai van Taormina gaan we aan een mooring boei van George en Georgia. Vader en dochter runnen hier het “Yacht hotel”. Het idee is leuk: een aantal boeien waar je kan aanleggen en daaromheen services die geboden worden. Van een watertaxi naar de kant tot volledige excursies. Van vuil ophalen tot verzorgen van volledige maaltijden aan boord.
Vrienden Simone en Erik vliegen op Catania en arriveren laat in de avond in Taormina. Met Teddy haal ik ze op en het is een mooi weerzien.
Net als wij zien zij de volgende ochtend dat we onder de beroemdste berg van Sicilië liggen: de Etna vulkaan.
Taormina is een schitterend plaatsje hoog op de kliffen langs deze kust. Natuurlijk gaan we dat verkennen en nog belangrijker helemaal in Siciliaanse sferen komen met een erg lange lunch.
Erik en Simone hebben een nieuwe startmotor voor onze generator meegenomen. Deze wilde vorige week niet meer starten. Na demontage van de startmotor bleek het tandwieltje volledig afgesleten. In Rotterdam had ik een bedrijf gevonden dat de juiste vervanger leek te hebben. Heel lang verhaal kort bleek deze niet te passen. Het label met nummer op de oude motor lijkt niet juist te zijn. Als kers op de appelmoes laat ik tijdens de montage dan ook nog een bout in het gat vallen en die ligt nu dus onderin het vliegwiel huis… Het gezegde: elke 20 minuten bootklus is 1 gebroken bout verwijderd van een wekenlange beproeving, is hier helemaal van toepassing.
Langs deze Oostkust van Sicilië zijn niet zoveel goede havens of ankerplekken. Dus we gaan op weg met een aantal opties als bestemming. Maar om te beginnen gaan we eerst even tanken omdat George wat goedkopere diesel geregeld heeft in Riposto. Het Jonica tankstation is een theater op zich. Er zijn 3 man nodig om het tanken van wat jachten in goede banen te leiden. En natuurlijk zitten ze te roken naast de benzine en diesel onder de 22 borden verboden te roken!
We varen langs de Cyclopi eilanden. Een fraaie omgeving maar door d rotsige bodem helaas geen enkele plek om een beetje fatsoenlijk te ankeren.
We varen door naar de Brucoli baai waar we het anker en onszelf in het water laten vallen.
De volgende dag naar het hoogtepunt langs deze kust: Siracusa. Hier is een stadskade waar je gratis kan liggen…hebben we gelezen. In de Porto Grande roep ik de havenmeester op op de marifoon. Die gaat me eerst vertellen dat ik eigenlijk al eerder toestemming had moeten vragen om überhaupt de haven in te varen, maar zijn hand over zijn hart strijkend mogen wij plaatsnemen aan de kade. Wel even komen melden met alle papieren, Si!
Dat langsgaan met de papieren is een soort van Monty Python sketch. We ontdekken dat de havenmeester in het enorme gebouw van de Guardia Costiera zit. Erik en ik daarheen gewapend met de papieren. Het schitterende barokke gebouw lijkt een onneembare vesting met stalen deuren die gesloten zijn. Na wat vruchteloos aanbellen en rond het pand lopen zien we door een hek ineens een kustwacht dame lopen op de binnenplaats. Na wat roepen komt ze naar het hek en gaat vervolgens de stalen voordeuren openen voor ons. Als we binnenlopen valt onze mond open. De centrale hal is gigantisch en bizar mooi in barok stijl met pilaren, plafond- en wandschilderingen en heel veel marmer. Er zit hier niemand. De aanwezigen zitten in kantoortjes rond deze hal zich zo stil mogelijk te houden. Dat alles natuurlijk wel in smetteloos witte uniformen.
Zoals gewoonlijk lijkt het ook nu weer of wij de allereerste boot zijn die ze ooit ontvangen hebben. Drie personen buigen zich over onze aanmelding maar na het invullen van wat formulieren in drievoud is het dan helemaal in orde…en voor de Nederlander het belangrijkst: het kost niets.
Siracusa is schitterend. De oude stad op het eilandje Ortigia is een absoluut hoogtepunt. Dit heeft alles te maken met een grote aardbeving die in 1693 zuid-oost Sicilië plat legde. Evenals een aantal plaatsjes in de omgeving is de stad Siracusa herbouwd in de stijl van dat moment: de Barok. Deze achtergrond lijkt het goed te doen voor trouwreportages want elke dag kwamen er wel een paar langs.
Naast de fraaie barokke stad is het andere hoogtepunt van Siracusa het archeologische park. Om te beginnen de steengroeve waar de stenen voor de antieke stad zijn gedolven en waar bijvoorbeeld ook de 7000 gevangenen van de slag tussen Siracusa en Athene in 413 BC zijn vastgehouden.
Het nog steeds in gebruik zijnde Griekse amfitheater uit de 5e eeuw BC ligt hier vlak naast evenals het Romeinse gladiatoren theater uit de 2e eeuw BC. Bij elkaar een indrukwekkende omgeving.
Na 2 dagen Siracusa gaan we naar Marzamemi een leuk stranddorpje op de zuid-oost punt van het eiland. Op het centrale plein vallen we met onze neus in de boter of liever gezegd een line-dance cursus voor bejaarden. Enige drank om dit schouwspel te verwerken is geboden.
De volgende dag ankeren we voor het strand bij Marzamemi voor wat spelevaren en om een mooie foto te nemen voor onze gezamenlijke vrienden Eric en Jacqueline waar we de komende week te gast zullen zijn op hun trouwerij. Zoals je kan zien zijn kosten nog moeite gespaard.
Terug naar Siracusa om Simone en Erik weer af te zetten. Nu natuurlijk netjes toestemming gevraagd om de haven te mogen binnenvaren en uiteindelijk exact dezelfde ervaring met het registreren bij de havenmeester…weer leek het of we de eerste boot ooit waren…terwijl er ook wat andere bootjes binnenkomen waaronder een oude bekende: een enorm MSC cruiseschip.
Na het emotionele afscheid huren wij de volgende dag een Panda om het Zuid-Oosten van Sicilië te verkennen. Om te beginnen Pantalica een Necropolis met meer dan 5000 tombes uitgehakt in de wanden van een diepe canyon. Dit alles stamt uit de 13e eeuw (!!) BC. Los van de tombes is het een schitterende omgeving .
Ragusa is een barok hoogtepunt in dit gebied…en niet alleen de gebouwen hebben last van de tand des tijds…
De laatste stop is Noto. Veel kleiner maar wordt gezien als het fraaiste voorbeeld van de barok.
De volgende stop met de boot is Augusta. Daar gaan we Mr.Bean2 2 weken achterlaten in de Marina Xifonio. De reden voor deze plek is dat het een prima en veilige haven is en dat het dichtbij het vliegveld van Catania ligt. De omgeving is minder aantrekkelijk met veel petrochemische industrie en enorme industriële haven. Het stadje heeft nog wel een paar, vaak wat vervallen, mooie barokke panden.
De faciliteiten van de marina zijn deels nog in aanbouw maar de ontvangst is hartelijk door Fabrizzio en Jano. Leuke mensen! Dat geldt minder voor de keuze van verlichting rond de haven.
Hier besteden we nog wat dagen aan bootklusjes op zeer laag tempo gezien de extreme hitte. Belinda vliegt vanaf hier naar huis, ik naar Milaan. Ricardo en ik hebben namelijk een “offer we can’t refuse” van Ferrari gekregen om 2 dagen met de nieuwe 296GTB te komen rijden op het Varano circuit. Mooier wordt het niet!
Over twee weken komen we dus weer terug naar de boot en gaan we de rest van Sicilië en waarschijnlijk Malta onveilig maken…en o ja, nog even een boutje uit een generator vissen en een nieuwe startmotor monteren.
Cheers, André
Heerlijk verhaal weer. Als ik de foto’s zie, krijg ik een beetje heimwee naar Sicilie. veel plezier nog. LG.