Ondanks dat Mr.Bean2 er wat minder op zijn plaats is, is het net of je op zee bent: de woestijn. Het grote niets, echte stilte, echt donker, dramatische vergezichten en het gevoel overgeleverd te zijn aan de elementen. Voor ons voor het eerst en een geweldige ervaring! We zijn in de Wahibi Sands in Oman in onze gehuurde Mitsubishi Pajero en overnachten in het Nomadic Desert Camp…een verzameling hutten van palmoverblijfselen met wat basisvoorzieningen. De rit er naartoe is al spannend want nog nooit in de woestijn gereden. Onze gids van het camp rijdt voor en ik probeer achter hem zo cool mogelijk het geleerde in de praktijk te brengen, kleine stuurbewegingen, niet schrikken van het ‘schuiven” van de auto, vaart maken om een duin op te komen etc…tis net een boot.
Het is 1 van de hoogtepunten van 3 weken rondreizen door de Arabische Emiraten (UAE) en Oman. Een reis die we na 2 weken terug uit Griekenland in grijs en nat Nederland bedacht hebben om de winter te “breken” en een aantal zaken die ik altijd al eens heb willen zien en doen (Dubai, Oman, 4×4 rijden, de woestijn) mee te pakken.
We vliegen met een dubbeldekker van Emirates naar Dubai…om het een keer gezien te hebben, maar vooral om naar de laatste F1 Grand Prix in Abu Dhabi te gaan! Ex-collega en vriend Roelf, die in Dubai woont, heeft kaarten voor ons geregeld en nog veel meer tips voor ons verblijf.
Even voor de mensen die niet helemaal thuis zijn in het Emiraten gebeuren: de United Arab Emirates (UAE) is een land dat bestaat uit 7 Emiraten (soort van Verenigd Koninkrijk). Het grootste (en rijkste) Emiraat is Abu Dhabi. De hoofdstad daarvan is eveneens genaamd Abu Dhabi. Een ander Emiraat is Dubai met als hoofdstad – ze zijn niet bijster creatief daar – Dubai. Oman is een heel ander land dat grenst aan de UAE met als hoofdstad Muscat.
Dubai blijkt niet echt een stad te zijn, meer een aantal kernen met daartussen…uuuhh…meuk. Het is daardoor groot in oppervlakte en je moet echt weten waar je naartoe wilt, want ff lopen is er niet bij om meerdere redenen: het is reteheet (en dit is het koude seizoen), veel te ver en het ligt vol met 10baans snelwegen. Het mist daardoor elke menselijke maat. Dat is op zich niet zo’n bezwaar want er wonen weinig echte mensen. 85% van de inwoners is ex-pat te verdelen in de goedbetaalde westerlingen die in constructie, IT etc. werken en de moderne slavernij met amper betaalde Indiërs, Pakistanen en Filipino’s die het zware/vuile werk doen.
Afgezien van de laatste groep is iedereen erg druk met te laten zien hoeveel geld ze hebben. Dat kan je o.a. doen door je Bugatti te laten vergulden of door minder cijfers op je nummerbord te hebben…wat zegt u? Yep, een normale nummerplaat heeft 5 cijfers. 4 kost meer, 3 veel meer, 2 kost tonnen en 1 miljoenen…en dan heb je…uuuhh…een officieel bewijs op je auto dat je te weinig hersencellen hebt om je op een intelligente manier te onderscheiden… Je kan ook gaan shoppen in de Dubai Mall waar van alles het duurste, grootste en meeste te koop is, logeren in de hoogste, grootste, dikste of whatever suites, een kop thee gaan drinken voor 200 euri in een kunstmatige zeilboot op een kunstmatig eiland tussen andere kunstmatige mensen etc. etc.
Kortom Dubai is leuk om een keer gezien te hebben en prima als je gewoon een mooi hotel met zwembad en zonzekerheid wil hebben…maar ik heb het gezien en hoef er nooit meer heen.
Een beetje authentieker en leuker wordt het in Oud Dubai rond de Creek. Daar is nog een stukje oude stad gerestaureerd en rond de haven met de traditionele Dhows is het een genot om te zien wat er allemaal in deze bijzondere schepen wordt geladen en gelost. Daar zijn ook de oudere Souks, altijd leuk om wat discussies met de handelslui te beginnen.
Dan met Roelf en Tijs naar de F1 in Abu Dhabi. Hier blijkt hoe geweldig de infrastructuur hier is. Ik ben nog nooit naar een GP geweest waar je gewoon op race day zonder enige file tot aan het circuit rijdt, in een parkeergarage parkeert en ’s avonds zonder enige file weer wegrijdt…bizar! De race zelf was erg saai. Zelfs Max kon niet voor enig spektakel zorgen. Wel mooi om het donker te zien worden tijdens de race met alle verlichting. Rond de race is van alles georganiseerd van Arabische handwerk toestanden tot een concert van Pink. Daar tussendoor natuurlijk nog even in Ferrari world gekeken…dat was veel truttiger (beetje autotron) dan ik me had voorgesteld.
De volgende ochtend gaan we onze Pajero ophalen…soort van Mr.Bean3…langzaam, groot, schommelt en de 3.5 V6 gebruikt grote hoeveelheden brandstof. In dit geval benzine, diesel personenauto’s kennen ze hier niet…en met 40cent/liter is er ook weinig aanleiding toe. We gaan nogmaals naar Abu Dhabi maar nu om de plaats te bekijken. Het is duidelijk dat dit Emiraat nog rijker is dan Dubai. Zodra je de grens over gaat wordt het groen. Yep, enorme ontziltingsinstallaties en irrigatiewerken zorgen ervoor dat hier gewoon een bos groeit. De stad zelf is ook al groen, veel minder meuk dan in Dubai…best fraai maar het heeft eveneens geen enkele ziel. Wel de grootste vlaggenmast, de hoogste suite…kortom “ik heb de grootste”.
Zo ook de grootste Moskee…en die is adembenemend. Zelden zoiets moois gezien. Er is duidelijk met enorme hoeveelheden geld gesmeten…maar dat heeft wel iets heel moois en smaakvols opgeleverd. Dus Belinda in een lap gewikkeld en naar binnen.
En als je dan zoveel geld hebt besteed om de wereld te laten zien dat Allah toch echt wel de allerAkbarste is, dan heb je het volste vertrouwen in de chef zijn bescherming als je 1 van zijn koepeltjes ontdoet van vogelpoep (de betreffende vogel zal ongetwijfeld een verschrikkelijk lot beschoren zijn).
Ze hebben er ook net een dependance van het Louvre geopend, ongetwijfeld na een poging het originele pandje in Parijs te kopen en te verplaatsen…dat ging zelfs de Fransen te ver. Daar hebben ze nu ook het duurste schilderij ter wereld (DaVinci) hangen, ongetwijfeld na en poging de nog duurdere DaVinci (die met die glimlach) te kopen…maar ook dat ging zelfs de Fransen te ver.
De volgende dag verlaten we onze mooie suite in het Dubai Marina district en gaan op pad. Als eerste richting het Noorden: het schiereiland Musandan dat tot Oman behoort en strategisch zeer belangrijk de kurk van de Perzische Golf vormt. Het wordt het “Noorwegen van Arabië” genoemd door de fjorden en steile bergen in zee.
Daarover en de rest van de reis door het schitterende Oman volgende blog meer…want deze begint al een beetje te lang te worden.
Voor de liefhebber hieronder een kaartje met de (zeer grove) route die we gereden hebben.
En de Mr.Bean2 fans die dit allemaal toch wel erg droog vinden kan ik geruststellen: 21 februari vliegen we terug naar ons huis op Leros om het na een paar klussen en dagen weer te water te laten!
Cheers, André
