We zijn op Kos, in Kos-stad om precies te zijn. Dat heeft een paar redenen. Zus, zwagerin en zwager Sandra en Rob zijn hier maandag aangekomen. Leuk om die weer te ontmoeten en een paar dagen samen op te trekken/varen. De andere reden is de hier allesbepalende Meltemi wind…niet gelijk afhaken want ik moet er even wat dieper op ingaan. Tussen juni en september wordt het weer in de Egeïsche zee bepaald door hogedruk boven de Balkan en een laag boven het Midden-Oosten. De lezers die tijdens Aardrijkskunde wel wakker zijn gebleven, weten nog wel dat lucht van hoog naar laag stroomt en dat een zekere Buys Ballot daar moeilijk over ging zitten doen met afwijking naar links en rechts op Noordelijk en Zuidelijk halfrond.
Aan hem hebben we dus te danken dat lucht rond de druksystemen cirkelt…en als het verschil tussen hoog en laag maar groot genoeg wordt en de afstand tussen de systemen kleiner…yep, dat gedoe met isobaren die dichter bij elkaar komen…dan krijg je dus harde wind…een soort van bonen en uien, maar dan voor Allah.
Op een windkaart ziet dat er zo uit:
Dezelfde non-snurkers herkennen hopelijk Griekenland en Turkije. Je kan goed zien dat de wind zich van Noord naar Zuid enigszins cirkelvormig door de Egeïsche Zee perst. Kos ligt rechts voor de Turkse kust. We willen via Astipalia (midden) naar Kreta. Dat betekent de beschermende ring van eilanden, die de wind en vooral de golven nogal dempen, verlaten. Deze week heeft het echter Allah behaagd om nog een uitgebreid menu van bonen en uien te nuttigen. Vrijdag zou de flatulentie wat afgenomen moeten zijn…voorlopig blijven we dus nog even op Kos…en dat is bepaald geen straf!
De mensen hier zijn in de ban van een ander natuurfenomeen: aardbevingen. Wij hebben inmiddels ook al diverse malen kleine schokjes gevoeld. De eerste keer in Bodrum toen ik dacht dat mijn stoel op een terrasje ergens vanaf gleed…maar die stond gewoon op een stenen vloer…vreemd gevoel. Later ook een keer op de boot dat alles even trilde.
Op Kos is de schade aanzienlijk. Ook de kade in de haven is in een aantal stukken uit elkaar gezakt…bizar gezicht:
Ik kan me inmiddels voorstellen dat een grote aardbeving een heel beangstigende situatie is, omdat je weinig idee hebt wat te doen. Op een boot lijk je redelijk veilig…maar de kans dat je in een haven ergens tegenaan gesmeten wordt is vrij groot. Een Oostenrijker die we met een zeilboot op Nisyros tegenkwamen lag op het moment van de grote beving in Kos marina. Zijn hele achterschip was zwaar beschadigd doordat zijn zwemplank erin gedrukt was. Verder veel schade aan masten en tuigage omdat zeilboten in een haven met de masten in elkaar slaan.
Maar even terug naar vorige week in het prachtige Symi. We zijn daar nog een paar dagen gebleven en onder andere naar de Panormitis baai aan de andere kant van het eiland gegaan. Hier is verder niets anders dan een groot klooster dat nog als zodanig in gebruik is. Op zondagen hoor je in de baai de Gregoriaanse liederen van de monniken…hebben ze ons verteld…wij waren er op vrijdag…
Van Symi gaan we naar Nisyros. Een bijzonder eiland want het hele eiland is een actieve vulkaan. Pali is het haventje waar we aanleggen…erg leuk…erg klein…erg Grieks. We leggen er aan naast de Ilya van Yvonne en Peter, een Nederlands stel dat al 7 jaar op hun zeilboot in de Med woont. Voor ons leuk en leerzaam alle ervaringen te horen…en een borrel of 2 te drinken…dat lijkt ook een belangrijk onderdeel van watersport in de Med.
Auto gehuurd en rondgetoerd op het eiland. Als eerste natuurlijk naar de actieve kraters in het midden van het eiland. We zijn vroeg dus er is nog niemand, behalve de manager die ons waarschuwt dat er net weer een actief gat bijgekomen is buiten het afgezette gedeelte\. Niet op gaan staan, of je moet het op prijs stellen dat je voet en teenslipper 1 geheel worden.
Het is een bizarre omgeving met veel gesis, damp en een verschrikkelijke rotte eieren stank van de zwavel.
Dan vereren we havenplaatsje Mandraki met een bezoek. Hier komen de ferries van Kos aan met alle “dagjesmensen” (je zal maar dagjesmens zijn)…dus heel toeristisch. Ook hier staat weer een actief klooster op een rotskaap. Ziet er fraai uit. Evenals de burcht uit de 4e eeuw voor Christus.
Het mooiste plaatsje op dit eiland is Nikia. Een wit dorpje hoog op de rand van de krater. Een weerwar van steegjes waar geen auto door past. Een kerkje met blauwe koepel hoog erboven en misschien wel het mooiste centrale pleintje dat je ooit gezien hebt.
Als je vanaf Nikia naar zee rijdt kom je bij het “jongste” gedeelte van het eiland dat is ontstaan bij de laatste grote uitbarsting. Het is een bizarre kust met heel veel zwarte lava gesteentes. Iemand heeft er een huis tussen gebouwd en leeft hier.
Na een paar dagen Nisyros gaan we naar Kos stad om Sandra en Rob op te pikken voor 2 dagen varen. Uiteindelijk komen we in het kleine Vathi baaitje op Kalimnos terecht. Erg pittoresk! De kleine kneuterigheid is een mooi contrast met de toeristische drukte van Kos. Lekker gegeten bij een lokale Taverna. Kortom 2 erg leuke en gezellige dagen in mooi gezelschap. De terugweg naar Kos stad was nog even wat heftiger met een F6 en wat hogere golven maar wel als hoogtepunt een groot aantal dolfijnen de rond de boot kwamen spelen!
In Kos stad gaan Sandra en Rob weer naar hun appartement. De komende dagen gaan we gezamenlijk nog wel wat eten en vooral drinken…ben ik bang.
Daarover en onze verdere reis via Astipalaia naar Ricardo en Linda op Kreta de volgende week meer.
Cheers, Andre
ja men zegt van alles over de Grieken ze wonen wel in een mooi land vol met Uozo en tatziki en een olijfje hier en daar! ik was vqndaag naar de klokken school na de zomervakantie ben weer gewoon verder gegaan aan m,n friese kortstaart klok niet te verwarren met een europeesche kortstaart want dat is de verzqmelnaam vooe europeesche katte
goed niet op de vulkanen stappen mijd de toeristen en hou de wind onder de 4 knopen bedankt weer iedere keer als ik het relaas lees verbaas ik me dat ik voor de belgische ardennen heb gekozen!