Na een weekje Laura en Nike op 1 boot begrijp je waar Simon & Garfunkel zo opgewonden van raakten. Gisteren zijn de dames en Jan weer vertrokken vanuit Stavanger…maar mijn oren tuuten nog wat na. Het was een erg gezellige week met veel hoogtepunten en, laten we zeggen, bijzondere opinies…over bijna alles.
Om te beginnen over eten en drinken. Ik ken nu dus mensen die warm water drinken. Je bedoelt koffie of thee?…nee: warm water. Op een boot is dat een uitdaginkje. De omvormer produceert zo’n 3000Watt…een grens waar wij amper tegenaan lopen…maar als je 2x per dag heet wil douchen staat de hele dag de boiler aan…en als je dan de waterkoker aanzet…poef! Geen 220V meer…en dan gaat dus de router ook uit en is er geen internet meer…en ook daarover kan je een opinie hebben…etc…
Ik ken nu ook mensen die altijd heel druk zijn met diëten en buiken en gezond eten en….vervolgens een zak chips opeten en dan aan de patat gaan en dat alles vergezeld door een biertje…En mensen die slapen waar ze zitten, of staan, of liggen…als ze tenminste niet over de verschansing hangen om de vissen te voeren…kortom een mooie groep vrienden waar we veel lol mee hebben gehad!
Vrijdag waren we nog in Uskedalen in de Hardangerfjord waar Jan de zeesterrenstand een gevoelige klap heeft toegebracht. Zaterdag een mooie tocht richting richting Rovaer, een archipel van eilandjes voor de kust. Toen we onderweg dolfijnen zagen was Nike niet meer te houden…ik dacht even dat ze overboord zou springen om met ze te gaan zwemmen. Dat viel mee…of eigenlijk tegen.
Aangekomen in het haventje moesten we natuurlijk gelijk met Teddy erop uit om vis te gaan vangen. Dat viel tegen. We zijn wel 2 Pilkers met onderlijnen kwijtgeraakt waarvan we elkaar hebben wijsgemaakt dat dat door een heilbot van 3 meter kwam…maar waarschijnlijk zaten ze gewoon vast op de bodem… Wel erg fraai om met de rubberboot tussen alle smalle doorgangen van de eilandengroep door te gaan.
De volgende dag naar Skudeneshavn. De fervente Mr.Bean2-watcher (en wie is dat niet?) weet dat Belinda en ik daar al geweest zijn op de heenweg. Wij vonden het toen 1 van de leukere plaatsjes langs de kust…en nog steeds.
Dus ook nu konden we een koffie-met-wafel bij 90 jaar oude Johannes in de Majorstua niet ontlopen en moest Nike natuurlijk de Maansteen aanraken.
De volgende ochtend richting Lysefjord ging een stukje over open zee…en laat er nu net een eindje verderop een stormpje woeden. Dus toen we tussen de rotsen vandaan kwamen aan de lage wal, stonden er wat stevige brekers. Een aardige test voor wie dacht geen last van zeeziekte te hebben. We hebben na lang onderzoek vastgesteld dat Jan dat wel heeft. Hij was binnen no-time Johannes’ zijn wafel aan de vissen aan het voeren.
De Lysefjord was, net als de vorige keer, schitterend. Natuurlijk moest er weer een photoshoot bij de waterval plaatsvinden en zijn we onder de Prekestoel doorgevaren.
We hebben ook officieel vastgesteld dat ik een slappe lul ben. Ik heb me namelijk wederom laten ompraten om die Prekestoel te beklimmen…4km bergop en vv…wat een ellende. Na al het goede weer van afgelopen week had Thor bedacht deze actie op te vrolijken met een lekker miezerregentje. Het lijkt echter wel of ik gewend ben geraakt aan dat hike-gedoe want ik vond het nu een stuk korter lijken dan de eerste keer.
Dan naar Stavanger, misschien wel het leukste stadje van Noorwegen. Niet zo mooi als Bergen of de klasse van Oslo, maar veel sfeer en leven rond de oude haven waar we ons plekje weer konden bemachtigen. Natuurlijk moesten we een mooi afscheidsdiner organiseren en met “mevrouw” erbij kon dat natuurlijk bij niets minder dan de #1 van Stavanger: 26North…en dat was geweldig. Ik heb 2 dingen voor het eerst gegeten: Eland en…Heek in chocolade. Wat zegt u?? Ja, je leest het goed een vis in een soort chocolade paneer…en dat was heerlijk!
En dan de laatste dag van het bezoek. Afscheid van onze favoriete dochter en een paar mooie mensen. Stavanger kon natuurlijk niet ontsnappen aan een professionele shopping-streak van de dames. En Jan…ja, Jan…
Gisteren een heel productieve en praktische dag. Om te beginnen naar een haventje bij Stavanger voor de reparatie van de hydraulische gangway. Daarna naar een bunker station om Mr.Bean2 nog even vol te gooien met goedkope diesel nu we bijna Noorwegen gaan verlaten. We hebben met vriend Erik Lamers en Ricardo (onze zoon) volgende week donderdag afgesproken ergens in Denemarken.
Vandaag naar Rasvag in het zuiden en dan waarschijnlijk zondag een mooi weer-window om het Skagerak over te steken naar Thyboron in Denemarken. Daarover volgende week meer.
Cheers, Andre