Ik wist wel dat ik jullie aandacht zou trekken met deze titel! We zijn in Nordland, het gebied van de trollen en andere mythische figuren. Ze zijn overigens niet allemaal mythisch…het beeld op straat wordt er, laten we zeggen, niet knapper op. Honderden jaren van eiland gebaseerde inteelt in een hard klimaat laat zo zijn sporen na.
Het landschap leent zich er wel voor…het is schitterend en mysterieus. Terwijl ik dit schrijf liggen we in Heroyholmen. Een heel klein dorpje met waarschijnlijk 20 inwoners en 2500 eilanden…Ja, je leest het goed vijfentwintighonderd eilanden…in 1 gemeente. Het uitzicht vanaf die eilanden en vanaf zee als je vaart is adembenemend.
Dit wordt versterkt door het weer. De Engelsen hebben het gezegde “4 seasons in 1 day”. Hier zeggen ze gewoon: “we have a lot of weather”. De hogere bergen die direct aan zee liggen genereren hun eigen weer zoals je ook op de foto’s kan zien. Het is niet zo moeilijk om in dit soort gebieden, met amper mensen, in bovennatuurlijke zaken te gaan geloven.
Het geheel wordt dan nog opgeluisterd door zee-arenden, papagaaiduikers en allerlei andere vogelmodellen waar ik de naam niet van weet. Om als voorbeeld 1 van de vele sagen erbij te halen. Er was eens een beeldschone dame, Lekamoya als 1 van vele zussen, die achterna gezeten werd door een trol. Lang verhaal kort kon die trol haar niet krijgen, dus mocht niemand haar krijgen. Hij schoot een pijl, maar de koning van de trollen (Willy?) beschermde Leka door zijn hoed voor de pijl te gooien…je verzint het niet…en het mooiste is: dit alles is live te aanschouwen langs deze kust omdat uiteindelijk iedereen in een berg verandert. De oorzaak daarvan ben ik nog niet achter…waarschijnlijk nog niet genoeg gedronken…
En ja, er zit echt een gat in die hoed, I kid you not! Een natuurlijk gat dwars door de berg. Geen lullig pijltje wat die trol daar afschoot. Natuurlijk moesten wij daarheen en doorheen. Nu ligt die hoed op een eiland dus een verlaten inhammetje ingevaren waar een steigertje voor kleine bootjes lag…we hebben inmiddels ontdekt als je aan de kopse kant 2 van die boxen bij elkaar trekt we Mr.Bean2 mooi kunnen vastknopen. Ondanks wat vreemde blikken van de lokale trollen de hiking-shoes weer uit de lazarette gevist en tot aan het gaatje.
Na een behoorlijke klim een bijzonder uitzicht. We wilden door het gat heen en dan via de andere kant van het eiland teruglopen…dat liep echter fout. Het pad aan de andere kant bleek veel langer en steiler dan wij hadden verwacht. Halverwege dit pad dus maar omgekeerd en het gat wederom gepenetreerd….gelukkig geen pijlen tegengekomen…
We waren vorige week in Rorvik gebleven. Een nogal nietszeggend provincieplaatsje. Belinda had nog wel een hoogtepuntje. Er zat namelijk een dak vol met meeuwennesten, veel geschreeuw en geschijt, maar ook een aantal kleintjes die hun vleugels aan het proberen waren..erg leuk. Het dieptepunt was dat Mr.Bean2 de 3300 liter diesel uit Helgoland inmiddels had omgezet in diverse onbruikbare gassen…dus moest er een tankwagen aan te pas komen om er weer zo’n 3000 liter in te gooien. We zijn wel erg groen bezig want de diesel met lagere belasting (die bij ons rood is) is hier groen…en het mooie is dat die hier wel is toegestaan voor gebruik in plezierjachten (Noorwegen zit niet in EU, Nexit?).
Als je Rorvik uitvaart, vaar je recht tegen de berg Leka aan. Ja, precies, die Leka. Dat hebben wij overigens niet gedaan, dus netjes eromheen richting Bronnoysund. De weerberichten zagen er slecht uit dus maar een goed haventje uitgezocht voor een paar dagen. Dat werden er 3. Je ziet in zo’n periode dan altijd de haven steeds voller lopen met mensen in afwachting van betere tijden. Natuurlijk ook een aantal van onze OCC vrienden.
In Bronnoysund hebben we een aantal zaken geleerd:
- Noren kunnen geen pizza’s bakken. De alom geprezen en beste pizzatent heet Milano en serveert wat zooi op een veel te dikke bodem…en om het dan af te toppen heeft een Italiaans restaurant met naam Milano geen espresso koffie.
- Stokvis is heel lekker. In een veel beter restaurant een stokvis schotel gegeten en dat is erg lekker!
- De zon schijnt niet altijd in Noorwegen…of eigenlijk schijnt hij hier op deze tijd wel altijd…maar ze hebben ook wolken en regen…heel veel zelfs…
- Fish farming is de redding voor onze planeet. De grootste industrie na de olie is hier zalmkwekerij. Noorwegen heeft 65% van de wereldmarkt in handen. Overal inde fjorden en tussen de eilanden kom je deze enorme bassins tegen. Je ziet de zalmen er boven uit springen. Praktisch alle zalm die wij eten komt uit zo’n farm…en heeft eigenlijk weinig meer met het originele beest te maken. We hebben zo’n farm bezocht en daar kunnen ze haarfijn uitleggen dat het 1 van de beste en minst belastende vormen van voedselproductie is…en dat is ook precies wat het is…
- Als je denkt dat je avontuurlijk bent dan moet je even met deze mannen praten.
Zij varen in deze traditionele Nordland boot in 30 dagen van het zuidpuntje van Noorwegen naar de Noordkaap…dat hadden ze nog op hun bucket list staan…
Hier in Nordland zie je dit type boot nog regelmatig. Zoals je kan zien is het een directe afstammeling van de Vikingschepen van 1200 jaar geleden…met een klein roefje erop. Het is ook nog steeds vierkant getuigd (dat is zo’n grote vierkante lap ipv die driehoekige dingen die je op minder ouderwetse zeilboten ziet)…en kan geroeid worden. Voor de wind kan zo’n scheepje >16 knopen halen…dan planeert het dus…die Vikingen konden wel een bootje ontwerpen!
Na het slechte weer te hebben uitgezeten zetten we koers naar het eilandenrijk van Heroy…maar eerst struikelen we weer over koning Harald. Die lijkt ons te volgen met zijn Norge. Ze liggen net buiten Bronnoysund tussen wat eilanden voor anker met op enige afstand een marinefregat
Heroy, en de tocht er naar toe is schitterend. Ook een mooie uitdaging om onze weg tussen >5000 eilandjes door te vinden. In het plaatsje zien we voor het eerst de stapels pallets klaarliggen voor de midzomernachtviering op 23 juni. Daar gaan we dus nog meer van meemaken, waarschijnlijk op Traena waar toevallig (of niet) ook een poolcirkel monument staat (deze archipel ligt bovenop de poolcirkel).
In Heroyholmen het streekmuseum bezocht (Bygdesamling). Dit bleek een oude grote boerderij die gerund werd door paters en verbonden was aan de lokale kerk. Die kerk is uit 1100 en de eerste kerk in Noord Noorwegen. We kregen een rondleiding van een jonge knul die de boel een beetje onderhield. Naast het boerderij gebeuren was er ook een oude Rorbu…dat is de Noorse naam voor een Vissershut. Daarin hadden ze allerlei zooi van oude vissers verzameld. Leuk voor mensen die nautisch geïnteresseerd zijn. Dit zijn bijvoorbeeld oude moorings. Je kan het je bijna niet voorstellen maar tot de jaren 50 gingen ze met die Nordlandbootjes ’s winters naar de Lofoten om de beroemde winterkabeljauw te vangen (Skrei)…ze kwamen niet allemaal terug…
En over Skrei gesproken. Op dit eiland had ik me voorgenomen erop uit te trekken met Teddy om eens een paar enorme Torsk (dat is kabeljauw in het Noors) binnen te hengelen. Dus, bootje overboord, hengelspullen verzameld, zwemvest aan (anders mag ik niet weg van Belinda…zelfs na deze 2 maanden hecht ze nog waarde aan mijn overleven) en daar gaan we. Schiet de buitenboordmotor na een kilometertje in een alarm…op 1 of andere manier wordt de jacht op de Torsk mij door hogerhand zwaar tegengewerkt. De Honda inmiddels gefixed (denk ik)…maar nog geen vis…
Net aangekomen op Lovund een bizar gevormd eiland beroemd door de grote Papegaaiduiker (Puffin) kolonie. Daarover, het midzomernachtfeest op de poolcirkel en de zwartijs gletsjer volgende week meer.
Cheers, Andre
PS: nog een tip die niet iedereen heeft ontdekt. Op de foto’s die in groepjes staan kan je doorklikken voor een groter exemplaar.