Adembenemend! Ik kan nog veel meer superlatieven bedenken, maar de indrukken laten zich momenteel niet echt in woorden…en zelfs niet in foto’s vastleggen. De dieptemeter is ook al een aantal dagen zijn nauwkeurige commentaar kwijt. Het valt niet mee om in 2 seconden van 400 naar 10 meter diepte en weer terug te gaan…ik zie dus veel geknipper van streepjes en errors op het scherm…wel een beetje eng met al die rotswanden om je heen. Wat boven water zo adembenemend is zet zich onderwater gewoon voort…steile wanden, hoge pieken en duizelingwekkende afgronden. Je kan op veel plekken gewoon tegen de rotsen aanvaren en dan nog 100m water onder de kiel hebben…bizar!
We zijn momenteel letterlijk in Norway of Nordvegen. Het stadje Haugesund, waar we zijn, ligt aan de Karmsund die aan de westzijde begrensd wordt door het eiland Karmoy. Daar is het Viking rijk ontstaan dat later door Harald Harfrage (vrij vertaald: blondje) werd verenigd tot Noorwegen. Deze sund is het begin van de “weg naar het Noorden”. Vanaf hier konden schepen grotendeels binnendoor naar het Noorden varen…en de Vikingen waren in Avaldsnes, waar de sund het smalst is, niks te beroerd om daar een stevige tol op te heffen.
Ik liet jullie vorige week achter in Flekkefjord…zo’n beetje het zuidpuntje van Noorwegen. Een bijzondere plek voor Hollanders. De oudste wijk daar heet Hollenderbyen. De Hollanders deden in de 16e en 17e eeuw veel handel met dit plaatsje. De claim-to-fame is dat Amsterdam is gebouwd op houten palen uit Flekkefjord…maar het gaat veel verder dan 020…zelfs het geloof, gezegdes etc. zijn door de Nederlanders beïnvloed.
Ik denk dat ook het gedrag ruim is beïnvloed door de Hollanders want ’s nachts hadden we ineens 2 man die probeerden het meubilair uit de kuip te jatten. Ze waren een jaar of 20 en waarschijnlijk onder invloed van het 1 of ander (Hollandse invloed). 1tje stond er al in de kuip. Belinda hoorde ze en stuurde mij eruit. Ff gewacht tot hij recht voor de (zware metalen) deur stond en die toen in zijn rug gesmeten…dat hielp. Liggend in de hoek van de kuip probeerde hij nog allerlei excuses te maken terwijl hij mijn atletische torso in onderbroek aanschouwde…ze waren snel weg, maar bleven wel in de buurt hangen. Toen maar 112 gebeld…ook daar veel Nederlandse invloed. Nadat ik mijn hele doopceel had gelicht kon er een politiewagen komen maar dat duurde minimaal een half uur…don’t bother.
We waren toch al van plan vroeg te gaan varen en dat hebben we toen maar gedaan. Naar Stavanger. Leuke stad maar wel een hele dag regen gehad…voor het eerst.
We lagen in de oude stadshaven, Vagen. Daar leggen ook de cruiseschepen aan. Erg vermakelijk om te aanschouwen hoe de lokale economie helemaal is afgestemd op het komen en gaan van die schepen. Net voordat zo’n ding aanlegt zie je op het centrale plein ineens een zeer authentieke markt verschijnen met zaken als Nordic sculptures en andere zaken die een chinees, die zich afvraagt wat dit nu weer is, in elkaar flanst.
En dan de eerste echte fjord in: de Lysefjord. ’s morgens met schitterend weer vertrokken en na ca. 2 uur waren we bij de monding. De Lysefjord is bekend als een wat kleinere, maar wel zeer dramatische fjord met watervallen en de beroemde Prekestolen: een rots die zo’n 900 meter boven de fjord als een soort preekstoel uitsteek. Natuurlijk was een doel eronder door te varen. Hetzelfde gold voor een waterval. Zoals gezegd: onbeschrijfelijk indrukwekkend. Vooral de schaal, alles is klein in zo’n fjord, zelfs grote ferry en cruiseschepen vallen weg in de dimensies.
Een ander bijzonder fenomeen waar we al veel over gelezen hadden is het weer. Zo is het windstil en zo heb je F5 op de klok…en de richting is altijd de fjord in of uit en draait ook spontaan zomaar om. Hier is niet te zeilen, dat is wel duidelijk.
Na het hele spul vanaf het water bekeken te hebben moesten we ook nog die preekstoel op. Mozes kriebel! We zijn naar Tau gevaren alwaar een bus naar de Prekestolen Lodge gaat…je zou denken dat die een beetje in de buurt van dat ding geparkeerd is…niets is minder waar. Daarna moet je dus nog 4km hiken…tis me nooit duidelijk geworden waarom dat zo heet maar het bekt wel lekker.
Dit is bepaald geen schelpenpaadje over de Veluwe. Des te verrassender om veel te zware types met van die skistokken (ook zoiets waar je me de bek niet over moet openbreken) totaal uitgeput steen voor steen ziet “beklimmen”. Geen wonder dat er nogal wat ongelukken gebeuren.
Als je dan eindelijk boven bent is de pijn snel vergeten. Geweldig mooi…maar ik ben geen held op hoogtes. Ik word al helemaal eng als ik vreemden daar gewoon met hun benen over de rand zie zitten…dus maar even liggend over de rand gekeken…Holy crap!
Toen we terugkwamen in de jachthaven van Tau hadden zich daar ook wat campers genesteld. Nog een tijdje met een Rotterdams stel zitten praten die 2 weken met een tot camper omgebouwde VW bus onderweg waren…dan moet je elkaar wel heel erg leuk vinden.
Weer terug naar de kust. Skudeneshavn op Karmoy om precies te zijn. Een erg leuk dorpje met veel nautische geschiedenis. Het dorpshaventje leek wat aan de krappe kant, maar op de kade stond een aardige man wat aanwijzingen te geven waar we net konden liggen. Nadat we lagen beschuldigde deze man ons ervan hem te volgen. Het bleek dat we in Risor en Kristiansand ook al bij hem gelegen hadden…het moet niet gekker worden.
In het dorp verzeilden we in het lokale museumpje bij de moeder van Wiki de Viking (zo was ze gekleed). Mevrouw Viking gaf ons een 1,5 uur durende prive rondleiding door het hele pand. Nu weten we dus onder meer dat de gemechaniseerde misthoorn een uitvinding uit Skudeneshavn is en dat ze er in hoogtijdagen 30000/jaar maakten…hoe zou je verder kunnen leven zonder deze kennis? Ze had nog wel een gouden tip: de Majorstuen voor een koffie en een wafel. Dit woonhuis/cafe wordt bestierd door Johannes…die 90 is. Zijn woonkamer is een bijzondere verzameling zooi met daar tussenin wat tafels en stoelen en een hoekje waarin hij zijn wafels bakt. Bij het serveren even oppassen want Johannes is niet meer helemaal stabiel. Geweldige man met mooie verhalen!
Overigens betekent Skud Schuit…en de legende wil dat Skudenes zo genoemd is omdat de rots waarop het vuurtorentje staat op een schuit lijkt…kijk maar. Dit was overigens nog een wetenswaardigheid gedebiteerd door mevrouw Viking.
En over Vikingen gesproken. Op onze reis door de “Norvegen” naar Haugesund kwamen we langs Avaldsnes. Ik had al gelezen dat daar, naast een museum en de eerste Vikingkerk ook een nagebouwd Viking dorp is. Ik had ook ergens gevonden dat er een steigertje bij dat dorp is voor de Vikingbootjes…en dat je daar dus niet kan liggen. Maar toen we er langs voeren was het steigertje leeg…en ik kan geen Noorse teksten op verbodsbordjes lezen…en ben ook nog eens een stomme toerist. Dus ondanks grote protesten van Belinda Mr.Bean2 als Vikingschip geparkeerd. Er was net een schoolklas bezig met het naspelen van…uuhh…wat Vikingen zoal deden…maar dan zonder zuipen, verkrachtingen, plunderingen en moorden…ze deden dus eigenlijk niet zoveel. Ik vroeg een aardige meneer die er enige structuur in probeerde aan te brengen of we hier even een uurtje konden blijven liggen…hij keek wat moeilijk naar dat idiote apparaat aan zijn steiger…maar vond het toch goed. Erg leuk, mooi en interessant!
En nu dus Haugesund. Daarover, over onze dagtrip met de gehuurde Ford (helaas geen Fiesta) en de reis naar Bergen en verder volgende week meer.
De dead parrot had gelijk: pining for the fjords!
Cheers, Andre
ik moet er vanwatertanden, zeg maar kwijlen zchitterende tekst en foto,s
Ik ben helemaal niet jaloers op jullie hoor, helemaal niet. Kjell is nu bij zijn neef ergens op een klein eilandje in het zuiden van Noorwegen. Met veel plezier lees ik jullie journaal. Leuk hoor. En die prekestule, tja, ….Veel plezier en zet um op.
Ben benieuwd welk eilandje? we hebben er inmiddels veel gezien. Ondertussen gaan we gewoon door je niet jaloers te maken 🙂 Groeten van Belinda en mij!