Shaven, not furred

We zijn op de Scheren! Ik heb geen idee waarom, maar zo noemen ze een rotskust met veel rotseilanden ervoor. Dat begint net onder Gotenburg en gaat eigenlijk helemaal door tot noord-Noorwegen. Wel met grote verschillen. De Zweedse Westkust, waar we nu zijn, ligt op het Westen (Duh…). Dat betekent dat de eilanden veelal glad en weinig begroeid zijn (geschoren?) door invloed van westerstormen op zee. Aan de Noorse oostkust is dat heel anders…maar dat moeten we nog gaan meemaken.

Om te beginnen: het is hier fantastisch! Niet op een RTL/SBS manier, maar echt een schitterend gebied. Bijzonder vriendelijke mensen en we hebben ook nog eens mooi weer. We liggen nu bijvoorbeeld op het eilandje Vrango, 10 mijl buiten Gotenburg. Er wonen hier 360 mensen, geen auto’s en een overweldigende natuur. Dat effect wordt versterkt doordat we buiten het seizoen zijn, dus vaak de enige toerist.

Die schitterende rotskust heeft ook een nadeeltje als je met een boot bent…het is namelijk een schitterende rotskust. Dat betekent heel weinig ruimte-voor-een-foutje. De eerste aanloop van een haventje tussen de scheren was dan ook behoorlijk bilnaadbevochtigend. De eilanden zijn niet het probleem, maar er zijn erg veel Wannabee-eilanden…van die rotsen die net wel/niet boven water komen…Zelfs met de beperkte snelheid van Mr.Bean2 kan dat erg veel polyestersplinters veroorzaken. Thank God voor kaartplotters (zeg maar TomTom-op-zee)! Om een idee te geven: dit is een stukje zeekaart van het gebied waar we nu zijn…ja, elk stipje en kruisje is een eiland of rots…

Vorige week lieten we jullie achter op weg van Kopenhagen naar Helsingor. Dat ligt nog in Denemarken. Een erg fraai stadje aan de Sont, meest bekend van het Kronborg kasteel dat door Shakespeare is gebruikt om Hamlet te situeren…something rotten in the state of Denmark… Kronborg is ook het eerste wat aan de horizon opdoemt als je vanuit het zuiden Helsingor nadert…impressive!

Het is een beetje vreemde mix van paleis en vesting. Natuurlijk hebben we de rondleiding gedaan en hebben vernomen dat deze extravaganza al vanaf de 14e eeuw gefinancierd werd door de schepen naar en van de Baltic een simpele keus te geven: 1% van de lading betalen…of een kanonskogel in je boot. Het is niet helemaal duidelijk geworden wanneer ze gestopt zijn met deze vrij heldere vorm van belastingheffing…maar wij hebben er geen last van gehad…

Dit was ook onze eerste stop in een grote marina. Ik probeer die dingen altijd te vermijden. Veel leuker om in een stadshaven of visserijhaven te liggen maar dat was hier niet mogelijk. Nu blijken marina’s hier een stuk leuker dan elders. Gewoon leuke mensen. Zal wel komen omdat Scandinaviërs het veel normaler vinden om een boot(je) te hebben en het veel minder een status symbool is. Je ziet gelukkig dus erg weinig nautisch geklede rode Bretonse broeken zwetsen over gijpen, de bulletalie en uitbomen. Hier gaan mensen met dit soort bootjes wat vis vangen in weersomstandigheden waar we met Mr.Bean2 twijfelen over uitvaren.

Op naar Moelle, de eerste haven in Zweden. Een echt oude-chique zomerdorpje. Claim-to-fame is dat het hier als eerste toegestaan was voor vrouwen en mannen om gemixed te baden…we weten nu dus waar het fout gegaan is… Het ligt op een kaap die Kullaberg heet en een natuurreservaat is. Wij dus met de circusfietsjes (de diBlasi vouwfietsjes) erheen… We kwamen er snel achter waarom het KullaBERG heet…het wordt tijd voor en vouwbrommer. Wel een erg fraai gebied met rode granieten hoge kliffen en grotten.

Natuurlijk gaan eten in het oude-chique Grand-hotel dat boven Moelle uittorent. Daar was net een lokale wijnproverij aan de gang. Zelfs dat zag er een stuk leuker uit met slechts hier en daar een blauwe blazer met choker. We zijn er nog niet helemaal achter hoe de Zweedse-hete-aardappel-in-de-keel klinkt maar dat leek mee te vallen.

En dan op zondag richting Varberg. Dat is zo’n 50 mijl,dus ff varen…en het is de zondag van de race (Sotchi). Hier komt al het ICT werk van afgelopen winter bij elkaar. Want zo’n fraai ingebouwd touchscreen in het dashboard kan natuurlijk meer dan kaartplotter spelen!

Jammer dat zowel Ferrari als Verstappen al deze inspanning niet honoreerden met een mooi resultaat…alhoewel de stupiditeiten van Kvyat er nu toe geleid hebben Dat onze Max naar Red Bull mag…en Danil zich “verder mag ontwikkelen” bij Torro Rosso. Erg goed!

Varberg is een stadje aan de kust. Hier een grotere stads-/vissershaven. In Zweden geldt het alleman recht. Gesimplificeerd houdt dit in dat je overal mag komen zolang je niemand stoort of zaken verstoort. In principe mag je dus overal je boot afmeren. Zo ook hier. De grote jachthaven voorbijvaren, de kleine jachthaven voorbij varen en gewoon tussen de vissers aan de stadskade gaan liggen…en niemand die in paniek komt melden dat dat niet mag…omdat…uuuhhh…dat niet mag. Heerlijk!

Dit gaf ook een mooie gelegenheid camperbewoners in het wild te bestuderen. Op de kade was namelijk een keurige camperplaats voorzien van alle gemakken (stroom, water en een plek om je schijtkoffer te legen). De studie heeft weinig antwoorden opgeleverd over het waarom van het gedrag van deze soort… Waarschijnlijk hebben zij hetzelfde gedaan met ons in onze “watercamper”…

Varberg is een fraaie stad met een enorme vesting (ja, alweer). Ook hier zijn we meer dagen gebleven. Ik zal voortaan naast het kaartje met de route ook wat foto’s toevoegen aan het einde  van een episode.

Vanaf Varberg is het zo’n 30 mijl naar de eerste Scheren van het scherengebied. We hebben gekozen voor Vrango…en zoals jullie hierboven al hebben gezien is het hier een andere wereld!

We zijn inmiddels in stadshaven Lilla Bommen in Gothenburg. Oude Zweedse vriend Per Bodare en zijn vrouw zijn gisteren aan boord gekomen voor 2 dagen om de stad wat onveiliger te maken. Daarover en de rest van de trip volgende week meer!

Cheers, Andre