Watersport is een wat vreemde bezigheid. Het draait om je voortbewegen in een medium waar je als mens helemaal niet voor gebouwd bent. Of het nu zeilen, powerboating, waterskiën, surfen of wat dan ook is. Je beweegt je aan de bovenkant van de waterspiegel in de hoop dat dat zo blijft…aan de andere kant van die spiegel heb je als mens een extreem snel verlopende houdbaarheidsdatum.
Het is te vergelijken met vliegen. Ook zo’n medium waar we ons in voortbewegen, maar als het fout gaat de houdbaarheid nog sneller verstrijkt. Vreemd genoeg hebben veel meer mensen angst in een vliegtuig dan op een boot. Statistisch zou dat andersom moeten zijn…maar zo zitten we klaarblijkelijk niet in elkaar. Zal wel iets te maken hebben met de zichtbaarheid van de waterspiegel. Een beetje als TV kijken: je hebt er geen reet aan maar het voelt wel goed. We vinden het ook heel normaal dat een boot beweegt op zichtbare golven…maar als een vliegtuig dat wat heftig doet op onzichtbare golven, produceren de meeste van ons 7 kleuren in de onderbroek.
Onze beperkte houdbaarheid onder de waterspiegel is ongetwijfeld de oorzaak dat de diepzee het laatste onontdekte gebied is voor de mens. We weten inmiddels meer over het heelal dan over het leven dat zich op 5 – 10km onder ons bevind.
Waar gaat dit filosofische geleuter naar toe hoor ik je al denken. Heeft-ie nu helemaal niks meer om een beetje sappig over te vertellen? Dat valt mee. Het is de overdreven inleiding op mijn recente pogingen door de waterspiegel te prikken. Schippers hebben hier vreemd genoeg niet zoveel mee. Mijn opa die zijn hele leven binnenschipper was, kon niet zwemmen. Mijn vader (schipperskind en kapitein op de kustvaart) leerde pas een beetje zwemmen op latere leeftijd. Vissen vonden ze allebei een belachelijke bezigheid…of het moest met een net zijn voor je brood. “Ik ga er niet op 1 zitten wachten die ik nog nooit gezien heb” zei mijn vader hierover.
Nu kan ik het verklaren doordat schippers, zeker in het verleden, de vijandigheid van het water regelmatig aan den lijve ondervonden. Echter vond ik het, mede gezien onze plannen, tijd worden deze familie traditie te doorbreken.
Om te beginnen heb ik me vol overgave in de visselarij gestort. Onder bezielende begeleiding van visgids.eu (ook wel buurman Robert genaamd) allerlei fantastische spullen aangeschaft voor een verse kabeljauw filet. Onlangs ben ik zelfs met de visgids daadwerkelijk wezen vissen. Dat betekent met zijn visboot het Tjeukemeer op en “trawlen” en “verticalen” en allerlei andere technieken om de snoek(baarz)en de stuipen op het lijf te jagen.
Als je nu bij visboot denkt aan zo’n tobberig roeibootje met 10pk buitenboordmotor, zit je er goed naast. Om een beetje voor de dag te komen en enige indruk op de roofvissen te maken hebben je een soort van James Bond boot nodig. In dit geval een glimmend zilver/zwarte Lund (de Ferrari onder de visboten weet ik inmiddels) hightech aluminium semi-race boot met 115pk Mercury erachter.
Robert heeft me nog uitgelegd dat hij daarmee eigenlijk wat ondergemotoriseerd was…terwijl we met 60km/u stuiterend over het meer vlogen. In deze ca 6 meter boot zit dan een computer netwerk van fishfinders, zo’n 58 verschillende hengels etc. etc. En we waren zeer succesvol in het stuipen op het vissenlijf jagen…we hebben namelijk niks gevangen…sommige vissen zwaaiden nog wel naar ons op de fishfinder schermen.
Een andere manier om je onder de waterspiegel te begeven is de duiksport. Weer zo’n “sport” die heel weinig te maken heeft met sport en veel met zoveel mogelijk onzinnige uitrusting aanschaffen. My kind of sport!
Inmiddels hebben we het duiken een beetje onder de knie inclusief brevet en uitrusting. Opvallend bij dit soort “sporten” is de primitiviteit waar het in is blijven hangen. We zijn anno 2016 nog niet veel verder gekomen dan gecomprimeerde lucht op je rug binden en dan kan je een tijdje onder blijven…maar niet dieper dan een meter of 40…als het water niet te koud is…en langzamer dan het langzaamste visje en…
Er zijn zoogdieren die 2 uur onder kunnen blijven en zonder problemen naar 500meter afdalen en een zeer grote snelheid kunnen ontwikkelen. Water zit vol zuurstof maar nog steeds gaan wij een tobberig flesje volpompen en daaruit ademen. Kortom: nog een wereld van mogelijkheden en ontwikkelingen voor de boeg volgens mij.
Inmiddels wel gelezen dat Noorwegen een briljante plek is om te duiken. Helder en veel onderwater leven. Zelfs de temperatuur van het water valt mee. In het zuiden ’s zomers rond de 20graden en zelfs op de Lofoten boven de poolcirkel, gemiddeld >13 graden. Dit heeft natuurlijk alles te maken met de warme golfstroom. Ik ben dan ook zeker van plan hier en daar een duikschool op te zoeken en met een gids wat te gaan bekijken.
Kortom grote plannen om ook de andere zijde van de waterspiegel onveilig te gaan maken!
Volgende week maar weer even boven water kijken naar wat mooie avonturen.
Cheers, Andre