Gone with the wind

We hebben onze eerste slecht weer dag te pakken! Terwijl ik wat voor me uit zit te bloggen teistert wind en regen Mr.Bean2 in de haven van Myrina op Limnos. Limnos is een wat meer geïsoleerd eiland in het Noorden van de Egeïsche zee en ligt midden in de baan van de Meltemi wind. Voor de geografische en meteorologisch geïnteresseerden heb ik het eiland omcirkeld in het volgende prentje van Windy.com. De windsterkte wordt met kleuren aangegeven. Paars: Motorbootweer, Blauw: fijn, Groen: niet zo fijn, Geel/Oranje: ik wil naar huis, Donker Oranje/Rood: fokking hell!

Lees verder “Gone with the wind”

Pussies

Ja, we zijn op Lesbos! Het eiland dat zijn naam heeft gegeven aan dames met dezelfde smaak in Homo Sapiens als ondergetekende. Dit heeft alles te maken met dichteres Sappho die hier ca. 600 vC rondhing en in haar oeuvre het af en toe had over intieme relaties met meisjes die zij op haar eigen kostschool onderwees. Als Katholieke priester wordt je voor soortgelijk gedrag opgepakt, maar in die tijd kon je er blijkbaar een beroemd dichteres mee worden. Lesbisch betekent dan ook letterlijk “van het eiland Lesbos”. Eén van de grootste Griekse eilanden dat veel groener en gevarieerder is dan veel van de anderen.

Lees verder “Pussies”

Hiding for the storm

Dat was het thema de afgelopen weken om meerdere redenen. Om te beginnen heel letterlijk. We zijn terug in de Egeïsche Zee en in het hoogseizoen van de Meltemi wind…niet echt een storm, eerder een goede F7…maar zeelui houden nou eenmaal van overdrijven. We zijn dus drukker dan normaal met het vinden van goede ankerplaatsen die beschermd liggen tegen de wind.

Lees verder “Hiding for the storm”

Turkish Politics

20180623_082857798_iOS

“Heeft u een Engels boek over Ataturk?” vraag ik een oude dame in een boekwinkeltje in Kas. Ze wijst naar een aantal boeken terwijl ze heel emotioneel wordt en begint te huilen. Het is duidelijk dat het onderwerp haar raakt en ze het mooi vindt dat een vreemdeling over Ataturk wil lezen. Ik vraag haar waarom ze zo emotioneel wordt. “Dat komt door wat er nu gebeurd in Turkije. Ze maken alles kapot wat Ataturk heeft opgebouwd”. Deze lieve, oude, gestudeerde en goed Engels sprekende vrouw is geen incident.

Lees verder “Turkish Politics”

A Turkish Bath

We zijn inmiddels meer dan 2 weken in Turkije en wat een warm bad is dit weer! Griekenland is mooi en heeft veel charme door de eigenschappen van de Grieken: relaxed (om het woord lui te vermijden), ongeorganiseerd, weinig ondernemend. De Turken zijn in veel zaken het tegenovergestelde: ondernemend, georganiseerd en bovenal extreem vriendelijk en hulpvaardig. Als je met een Turk een afspraak maakt om 10:00 uur, is hij er om 9:55, bij een Griek heb je mazzel als hij diezelfde dag nog verschijnt…

Lees verder “A Turkish Bath”

Babysitting

Druk, druk, druk! Ik zou bijna in een burn-out schieten. In ieder geval is het blog er een beetje bij ingeschoten. Bij deze dus een extra lange goedmaker.

En waar waren we dan zo druk mee? Als toekomstig Opa en Oma onder andere met babysitten…of laten we zeggen baby-in-sitten…want de baby zit er nog in…om precies te zijn in Linda…en dat is wel zo makkelijk! Hij jankt nog niet, poept geen luiers vol, kotst niet over je heen en – heel belangrijk! – lokt nog geen volwassenen uit om op een heel hoog toontje infantiele teksten uit te kramen…babies moeten na 3 maanden toch denken dat de meeste volwassenen niet onder de 1000Hz kunnen praten met een IQ van 2…

Lees verder “Babysitting”

Ut mot niet gekker worden

We zijn een week op Tilos, een schitterend eiland tussen Kos en Rhodos. De meeste van de 800 inwoners wonen in 2 dorpen: Livadia, de haven en Megalo Horio, de hoofdplaats in de bergen. Het ligt buiten de toeristenroute en heeft daardoor een heel relaxte (Griekse) sfeer. Ondanks dat er zo weinig mensen wonen is het een relatief groot eiland…en daar zit hem net de crux…we hebben inmiddels heel wat gefietst (gelukkig op de elektrobrommert) en gehiked. Dat laatste omdat de wegen niet bestaan of geen wegdek hebben.

Lees verder “Ut mot niet gekker worden”

Good company

IMG_7472

De afgelopen week stond in het teken van veel ontmoetingen met oude bekenden. Om te beginnen lagen we nog maar net op het ieniemini-eilandje Arki of Arend en Sonja Bon komen binnenvaren met hun Grand Banks trawler. We hebben hen ruim een jaar geleden ontmoet op de Dusseldorf Bootshow omdat zij de reis over de Donau naar de Med een jaar voor ons gedaan hadden en ze daar veel over konden vertellen. Erg leuk en gezellig om ze hier weer te ontmoeten!

Lees verder “Good company”

Woon – Kerk verkeer

“Het is een drukke ochtendspits met 131 files” hoor ik Rick Romijn bij Evers staat (binnenkort niet meer) op zeggen. De geneugten van het internet. Ook op de meest afgelegen eilandjes in de Med kan je gewoon via de 538 app naar Evers staat op luisteren…en Belinda is fan…het mist wel de charme van een krakende wereldontvanger en 150 pogingen om de antenne een beetje goed te regelen.

Lees verder “Woon – Kerk verkeer”

En we zijn op pad!

Afgelopen dinsdag vertrokken vanaf Leros. Later dan we dachten. Dat had een aantal oorzaken. Om te beginnen hebben we een week extra voordat het Pasen losbarst. Een licht meningsverschil in het Christendom ergens rond 400 na diezelfde Christus over het al dan niet goddelijk zijn van – het wordt vervelend – Christus leidde uiteindelijk rond 1000 tot een splitsing in de kerk: de Katholieken (ook wel het westen of Latijnen) en de Orthodoxen (ook wel Grieken of het oosten). De Orthodoxen houden er wat andere data op na om te herdenken wat er allemaal met die Christus (Jesus voor vrienden) gebeurd is. Zo is Pasen dit jaar een week later dan in de Katholieke en Protestantse…die laatste zijn dan weer een gevolg van een wat later meningsverschilletje.

Lees verder “En we zijn op pad!”

We zijn weer thuis!

“Kunt u uw handbagage even op de weegschaal zetten” zegt de mevrouw achter de bagage drop-off balie op Schiphol. “Pardon??” dat hebben we nog nooit meegemaakt…en dat terwijl wij slim dachten te zijn en onze grote koffer qua gewicht nog een beetje acceptabel te houden door de zware spullen in de handbagage te stoppen. Lang verhaal kort stelde dezelfde mevrouw vast dat onze handbagage die naam niet mocht hebben…en de grote koffer was ook veel te zwaar…gaat u maar even 45 euri afrekenen bij die balie daar. Het is me volledig onduidelijk hoe van het betalen van 45 euri die koffers lichter worden, maar het heeft het opstijgen van de Aegean Airbus niet in de weg gezeten…gelukkig maar!

Lees verder “We zijn weer thuis!”