Travels of Motor Yacht Mr.Bean2
Trawler trash on their cruise to nowhere
Met dat statement doe ik Oman tekort. Ondanks dat ook dit land op het Arabisch schiereiland vooral uit woestijn bestaat, is het noordelijke deel zeer divers met gebergtes (3000m), schitterende Wadi’s (de lokale naam voor rivieren en oases), diepe fjorden en mooie stranden.
Lees verder “Mr.Bean nog steeds in de zandbak”
Ondanks dat Mr.Bean2 er wat minder op zijn plaats is, is het net of je op zee bent: de woestijn. Het grote niets, echte stilte, echt donker, dramatische vergezichten en het gevoel overgeleverd te zijn aan de elementen. Voor ons voor het eerst en een geweldige ervaring! We zijn in de Wahibi Sands in Oman in onze gehuurde Mitsubishi Pajero en overnachten in het Nomadic Desert Camp…een verzameling hutten van palmoverblijfselen met wat basisvoorzieningen. De rit er naartoe is al spannend want nog nooit in de woestijn gereden. Onze gids van het camp rijdt voor en ik probeer achter hem zo cool mogelijk het geleerde in de praktijk te brengen, kleine stuurbewegingen, niet schrikken van het ‘schuiven” van de auto, vaart maken om een duin op te komen etc…tis net een boot.
Lees verder “Mr.Bean in de zandbak”
En dan is er ineens het einde van een epische reis. Het lijkt jaren geleden dat we uit Lemmer vertrokken (met de Mr.Bean2, een ouwe schuit…zit vast een hit in), maar we zijn er weer terug. Zonder die ouwe schuit overigens. Die staat hoogst onnatuurlijk op 11 steuntjes “on the Hard”, zoals de Engelsen dat zeggen.
Lees verder “It’s Hard on the Hard”
Het is niet allemaal Griekse Honing en Yoghurt op deze idyllische eilanden. We hebben na het laatste blog nog bijna een week in het haventje van Katapola op Amorgos gelegen wachtend op wat minder wind. We hebben geen haast, de zon schijnt, het is een schitterende omgeving en erg leuk plaatsje…dus niet zoveel mis mee zou je zeggen. Dat klopt helemaal als er geen andere jachten waren…
Lees verder “Under Attack”
De weerplaatjes op Windfinder en Poseidon zijn al dagen groen, geel en oranje (F5 en meer). Die kleuren corresponderen zo’n beetje met de gelaatskleur wanneer je op zee bent. De komende week ziet er niet veel anders uit. Daarbij is de temperatuur in een paar dagen 10 graden gedaald. Dat betekent overigens nog steeds dat het zonnig en rond de 23 graden is…maar toch heel anders dan pakumbeet 2 weken geleden. Gisterenavond heb ik zelfs voor het eerst weer een vestje aan gedaan omdat het chilly werd…het moet niet gekker worden!
Lees verder “An early Fall?”
Santorini…veel mooier wordt het niet! Helaas is dat niet helemaal geheim gebleven. Zelfs nu we hier eind september zijn is het moeilijk je weg te vinden door de drommen Chinezen, Amerikanen en andere Selfiesticks.
Lees verder “Trouble in Paradise”
Afgelopen week was het hoogtepunt dat we Ricardo voor het eerst sinds een half jaar weer zagen…en misschien nog wel belangrijker onze nieuwe schoondochter: Linda! Belinda liep al maanden te klagen dat “iedereen” onze schoondochter al gezien had behalve zij. Nou dat is ruim rechtgezet in een paar geweldige dagen op Kreta met onze zoon en erg leuk nieuwste lid van de familie!
Lees verder “Close encounters of the family kind”
We zijn op Kos, in Kos-stad om precies te zijn. Dat heeft een paar redenen. Zus, zwagerin en zwager Sandra en Rob zijn hier maandag aangekomen. Leuk om die weer te ontmoeten en een paar dagen samen op te trekken/varen. De andere reden is de hier allesbepalende Meltemi wind…niet gelijk afhaken want ik moet er even wat dieper op ingaan. Tussen juni en september wordt het weer in de Egeïsche zee bepaald door hogedruk boven de Balkan en een laag boven het Midden-Oosten. De lezers die tijdens Aardrijkskunde wel wakker zijn gebleven, weten nog wel dat lucht van hoog naar laag stroomt en dat een zekere Buys Ballot daar moeilijk over ging zitten doen met afwijking naar links en rechts op Noordelijk en Zuidelijk halfrond.
Lees verder “In de ban van de Ring”
We zijn op het eiland Symi, in de haven van Galios om precies te zijn. Dat lijkt te impliceren dat er nog veel meer plaatsjes op dit eiland zijn…dat is niet zo. Het is eigenlijk een behoorlijk desolaat eiland met amper wegen en 2 plaatsjes Galios en Pedi die dicht op elkaar liggen…en het is 1 van de mooiste dorpjes die we ooit gezien hebben.
Lees verder “How Med can you get?”
“I don’t know why you say goodbye, I say hello”. Doorgewinterde bejaarden kennen deze tekst nog wel van een obscuur bandje uit Liverpool. Het was de week van het afscheid nemen en nieuwe ontmoetingen.
Lees verder “Hello, Goodbye.”
Als fanatieke trendvolgers zijn wij deze week illegaal van Turkije naar Griekenland gegaan. Dat doen er velen dus waarom wij niet. Zeker omdat uitklaren uit Turkije nogal een dingetje is, en als je weer terug wilt, het hele feest weer van voor af aan begint. Ondanks dat bijvoorbeeld Samos op nog geen mijl van de Turkse kust ligt, is het goed te merken dat je in een ander land bent. In Turkije zijn dingen, veelal omslachtig, maar redelijk goed georganiseerd en de mensen lijken doorgaans hard te werken…in Griekenland kom je daar niet zoveel van tegen. Dingen zijn meestal niet georganiseerd en er komen waarschijnlijk weinig mensen overspannen thuis ’s avonds…
Lees verder “Greece is the word!”
Voor degene die geen opvoeding hebben genoten…en daarvan vermoed ik er best veel onder de Mr.Bean2 lezers, deze quote is uit 1 van de meest briljante films ooit: Life of Brian. De Joodse verzetsbeweging in de tijd van Jezus – People’s Front of Judea – vraagt zich dit nogal militant af. De scene is hilarisch want vervolgens komt een hele lijst met zaken die de Romeinen hebben geregeld in Judea van wegen en rioleringen tot en met onderwijs. Voor de liefhebber: Monty Python
Lees verder “What have the Romans ever done for us?”