Iedereen in Turkije kan weer opgelucht ademhalen: de Huizinkjes zijn van de weg af…inclusief die fantastische Renault. Die heeft het helemaal terug naar Kas Marina gehaald! Applause!
Kas Marina is 1 van de mooiste Jachthavens die we kennen. Alles super georganiseerd, mooie faciliteiten, beachclub, restaurants, supermarkt…you name it. Er is echter een uitzondering: de “technical services”…zoals ze dat eufemistisch noemen. Op de werf zijn die samengebracht onder de zielloze leiding van Antalya Gemi. Dat is het bedrijf waaraan Kas Marina de technical services heeft uitbesteed. Denk hierbij aan motorreparatie en onderhoud, verven en poetsen, zeilmakerij, etc.
Individueel zijn er een aantal goede vaklui zoals Samet de zeilmaker, maar het geheel is een zooitje. Inmiddels weten we dat boot poetsen en in de was zetten daar ook bij hoort. Eind november had ik een deal gemaakt met AG om voor 1000 euro Mr.Bean eens lekker te laten verwennen. Helaas, naar nu blijkt zonder happy ending. De gehele boot zou gepoetst en in de was gezet worden. Financieel een goede deal. In Nederland zou deze klus ca. 3000 euri kosten…maar dan zou het waarschijnlijk ook echt gebeuren…
Alle afspraken op papier en ook het feit dat het uiterlijk 1 maart klaar moest zijn. Toen wij 18 februari arriveerden bij de boot was er nog niets gedaan. Het excuus was het weer dat daadwerkelijk tot dan toe erg slecht was geweest. Echter verscheen er daarna, toen de zon scheen, nog steeds niemand. Na wat aanmaning eindelijk leven, type: om 10:30 beginnen en om 15:00 stoppen…en het is gewoon heel veel werk.
Uiteindelijk waren ze 1 maart nog lang niet klaar. Zelfs mijn toezegging dat zij de kosten voor op de werf staan na 1 maart gingen betalen leverde niet genoeg motivatie op. Afgesproken dat ze nog een maand hadden omdat wij toch op road trip gingen. In de mail was al aangekondigd dat de job nu helemaal klaar was. Wat schetst dus onze verbazing bij terugkomst een half gepoetste Mr.Bean2 aan te treffen. De man die kwam vertellen dat overduidelijk niet gepoetste delen wel gepoetst waren heb ik weggestuurd. Ik wil geen mensen op mijn boot die tegen me liegen. De “baas” van AG kwam vertellen dat ze het allemaal gingen oplossen…na nog 2 herhalingen van veel te weinig doen aangegeven dat ze niet meer hoefden terug te komen. Conclusie is dus een half gepoetste boot maar ook geen betaling en AG betaalt de kosten voor maart op de werf…lijkt me een niet te handhaven business model…
27 Maart gaat Mr.Bean2 het water in. Altijd een mooi moment!
De Cummins komt tot leven en even een proefvaartje voordat we naar onze ligplaats gaan. Alles werkt!
1 April vertrekken we voor een “Rondje Cyprus”. Het idee is om eerst een stop op het Griekse Kastellorizo te maken voordat we in 1 keer oversteken naar Cyprus. Dat heeft 2 redenen. Goed om eerst een kort tripje te maken om alles te testen en we hebben nog wat papierwerk te regelen. In Turkije heb je als jacht een “Transit Log” nodig. Dat krijg je als je inklaart en wordt afgesloten als je uitklaart. In Griekenland bestaat ook zoiets. Daar heet het DEPKA…is waarschijnlijk een Griekse afkorting voor veel papier, stempels en moeilijk gedoe. Ietwat illegaal hielden wij zowel het Turkse als Griekse gedoe open om makkelijk eens een Grieks eiland te kunnen bezoeken vanuit Turkije. Echter de Grieken gaan binnenkort een “cruising tax” invoeren waarbij je een substantieel bedrag per maand betaald wanneer je aanwezig bent in Griekse wateren. Alle reden dus om officieel onze aanwezigheid in Griekse wateren te beëindigen.
Kastellorizo is een bekend eilandje maar in deze tijd nog bijzonderder dan in de zomer. We zijn het enige jacht in het haventje. Verder een hartelijk ontvangst door een aantal bekenden die we daar inmiddels hebben.
Na door alle Grieks bureaucratische hoepels gesprongen te zijn en uitgeklaard uit Griekenland, vertrekken we de volgende dag rond het middaguur richting Cyprus. We waren van plan naar Latchi te gaan, maar gelukkig krijg ik de havenmeester daar nog even aan de lijn die meedeelt dat er geen plaats is omdat de haven uitgebaggerd wordt. Dan maar naar Paphos. Dit is ca 165 zeemijl. Onze gemiddelde snelheid is 7,5 knoop…dus zo’n 22 uur varen. We hebben wel vaker ’s nachts gevaren, maar dit is voor het eerst dat we een dag en nacht door gaan varen…toch nog wat nachtelijke spanning voor deze bejaarden!
Het weer is kalm en we komen maar 1 kruisend vrachtschip tegen die we netjes oproepen en voor uitwijken. AIS en Radar zijn onmisbaar zeker nu er geen maan is. Wel meer sterren dan we ooit gezien hebben. In combinatie met fluorescerende beestjes in het water levert het een sprookjesachtige omgeving op…helaas niet op foto te vangen. Buiten zie je nog wel wat maar daar is het net een beetje te koud voor. In het stuurhuis achter glas zie je eigenlijk niets naar buiten, behalve lichten. Het is dus varen en vertrouwen op de instrumenten.
De overige hoogtepunten zijn vooral de zonsondergang achter ons en de zonsopgang voor ons wanneer ook Cyprus opdoemt.
De haven van Paphos mag de naam niet hebben. Uiteindelijk leggen we aan naast Achmed de ontzettend vriendelijke Egyptische kapitein op een toeristen gullet. No problem! Als ik hem een paar dagen later vraag waarom bijna alle zeelui op de toeristenboten Egyptisch zijn is zijn uitleg simpel: de Cyprioten willen niet werken in het weekend en in Augustus…en dan zijn de toeristen er.
De volgende verbazing is de hoeveelheid toeristen. Het is op de terrasjes rond de haven gewoon druk. Uiteindelijk komen we erachter dat we eigenlijk in Little Britain geland zijn…of is het Little Russia.
Wat wij Cyprus noemen is het hele eiland. Het land Cyprus is lid van de EU en heeft de euro. In de volksmond wordt dit Grieks-Cyprus genoemd. Het Noordelijke deel van het eiland is sinds 1974 bezet gebied door de Turken die daar de Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC) hebben gesticht. Een land dat door niemand behalve Turkije wordt erkend.
Cyprus is een landschappelijk fraai eiland, maar het zogenaamde Griekse deel is eigenlijk Brits. Heel veel Britse inwoners, ze rijden links, het verkeer is Engels truttig met veel rotondes en mensen die zich iets aantrekken van lijnen op de weg etc. Cyprus is pas in 1960 een onafhankelijke staat geworden…en dat is nog te merken.
We hebben 4 dagen een auto gehuurd om het Griekse deel een beetje te verkennen. Om bij de auto te beginnen: een Chevrolet Spark. Nooit van gehoord? Hou dat zo!! Dit is officieel de slechtste auto ooit gemaakt. Cyprus is niet vlak…als de Spark al denkt dat de weg een beetje omhoog gaat moet je uiteindelijk terugschakelen naar de 2e versnelling en is de top ca. 40km/u. Het heeft ook het uiterlijk van een brommobiel dus dat klopt dan weer. Als ik hier lang in zou moeten rijden, zou ik euthanasie overwegen…maar dat is verboden in Orthodox Cyprus.
Het is best leuk zo’n Brits eiland in de Med…beetje als Malta…en het is ook best fraai…maar het is misplaatst, heeft geen sfeer, weinig hoogtepunten en veel verveelde toeristen en daardoor nog verveeldere Cyprioten. Wij hoeven er niet meer heen. De kust is sowieso verziekt. De wat leukere/authentiekere plaatsen liggen in de Troodos bergen. Daar komen we ook in het Kykkos klooster. Wat een bizarre pracht en praal, stuitend dat dit iets met geloof te maken heeft.
De kerk is de grootste machthebber en grondbezitter op het Griekse deel…zal wel belangrijk zijn om God’s boodschap uit te dragen…
Om nog maar even bij het Orthodoxe geloof te blijven: in Larnaca staat de Sint Lazarus kerk waar Lazarus daadwerkelijk begraven schijnt te zijn. Veel Engelse en Russische toeristen hebben moeite met dat idee en zijn het nog steeds. Ook hier weer die stuitende kijk-ons-eens-heel-erg-rijk-zijn pracht en praal die moet bewijzen dat onze God toch echt de beste is.
De historische sites halen het bij lange na niet bij wat we onlangs in Turkije hebben gezien. Meest interessant zijn de opgravingen bij Paphos, vlakbij de haven. Delen van de oude Romeinse stad zijn daar blootgelegd waarbij vooral de mozaïeken van villa’s opvallen.
Verder heeft elke stad wel een Kruisvaarders/Venetiaanse burcht. Nadat de Byzantijnen en Arabieren veel hadden stuivertje gewisseld over het eiland, stichten de Kruisvaarders er een koninkrijk dat standhield tot de Venetianen ergens in de 15e eeuw de boel veroverden. Zij werden er op hun beurt weer uitgegooid door de Ottomanen die het tot eind 19e eeuw in handen hadden…daarna werd het Engels. Alle ingrediënten voor de Turks/Griekse, Moslim/Christelijke twisten waren dus al meer dan een millennium aanwezig…
Een andere claim-to-fame van Cyprus is dat de Godin Aphrodite hier geboren is en de Koningsgraven bij Paphos. Hier zijn complete Romeinse huizen uitgegraven als graf voor rijke notabelen uit die tijd. Bizarre omgeving.
Het vertrek uit Paphos heeft nog wat voeten in de aarde. Ik had al aangekondigd bij de havenmeester dat we de volgende ochtend om 8:00 wilden vertrekken. No problem de douane meldt zich voor die tijd bij de boot. Toen ze dat, weinig verrassend, om 8:15 nog niet gedaan hadden en ik de havenmeester melde dat we dan gewoon weggingen, sloegen alle stoppen door: “You cannot leave like that!”. “Watch me”.”You will be arrested!”…en als door een wonder was daarna ineens iedereen aanwezig en waren we in 10 minuten door alle gedoe heen. Natuurlijk gezegd dat we naar Turkije zouden gaan…want het is verboden om naar “bezet gebied” af te reizen.
Stiekum gingen we op weg naar Kyrenia (of Girne op z’n Turks). Daarover en de verdere avonturen in “bezet gebied” de volgende keer meer!
Cheers, André