Vertrek, plan en mee-eters

TATATATATAAAA! Ja, over precies een week steken we van wal. Losgooien, rechts, links, rechts en dan zijn we op de staande mast route richting Lauwersoog. Dat is geen route voor de wat zwaarder geschapen man, maar voor zeilers die een excuus zoeken om niet te hoeven zeilen…en jullie weten inmiddels dat dat er veel zijn.

De geplande route is nog steeds hetzelfde als in 1 van de eerste episodes toegelicht. Dus na Lauwersoog rechtsaf richting Helgoland, belastingvrij zo’n 3 ton diesel bunkeren (zo heet tanken onder stoere schippers), dan waarschijnlijk List op Sylt aandoen op weg naar Thyboron – de ingang van de Deense Limfjord.

Dit hele stuk door de Duitse bocht en langs de westkust van Denemarken is een berucht stuk zee en daardoor erg weersafhankelijk. De oplettende Mr.Bean2 lezer weet dat we hier ons slechtste moment ooit hebben meegemaakt, aangekondigd door de havenmeester die ons voor Furuckt uitmaakte. Dus vanaf vandaag gaan we de lange termijn weerberichten een beetje volgen en het plan eventueel daaraan aanpassen. Vanaf de Limfjord wordt het veel meer easy going en varen we tot aan de Zuidpunt van Noorwegen in relatief beschutte wateren.

De eerste 2 weken gaat onze zoon Ricardo mee. Die stapt in Denemarken of Zweden dan op een trein of vliegtuig terug naar huis. Hij kijkt juist uit naar wat ruiger weer op open zee. Het mooie van een trawler als Mr.Bean2 is dat je voorop staat te sturen. Je zit dus eerste rang bij het in de golven duiken en de klappen water die dan overkomen. Mooi werk!

Na Ricardo hebben zich nog een hele batterij mee-eters en vooral drinkers aangekondigd die in- en uit willen vliegen/rijden tijdens de trip. Zo gaat mijn broer een tegengesteld rondje Scandinavië maken met zijn vriendin en Joke. Ja, hij heeft een bijzondere driehoeksrelatie…Joke is de naam van zijn Toyota Landcruiser. Die gaan we dus ergens langs de Noorse westkust tegenkomen.

 

De beste vriendin van onze dochter Laura blijkt Noorwegen het hoogtepunt van deze aardkloot te vinden. Die gaan dus samen invliegen als we in fjordengebied zijn aangekomen…ik hoop dat de fjorden bestand zijn tegen dit geweld. Wel erg gezellig!

Een oude vriend en zeiler uit onze Jachthaven Atlantica gaat langskomen als we de Lofoten hebben bereikt. Hij heeft dit plekje al zeker gesteld door 2 weken geleden een enorme hoeveelheid papieren kaarten en pilot-boeken langs te brengen. Fantastisch! Papieren kaarten zijn niet echt meer nodig met de digitale zeekaarten, maar je moet altijd voorbereid zijn op het uitvallen van de apparatuur en terug kunnen vallen op papier.

Dan hebben we nog groot kaliber komisch duo Tom&Bettus, de vrienden van de schietclub. Die gaan we zeker ergens tegenkomen…ik hoop niet te vroeg want we willen nog een tijdje doen met onze drankvoorraad. Wel cool om op verlaten ankerplekjes wat target practice te doen…de voorgestelde kleiduiven-afschiet-automaat op de flybridge is helaas niet door de ballotage bij Belinda gekomen.

En wat te denken van het geplande bezoek van grote vriend en beroemd haptonoom met zijn vriendin. Tegen die tijd zouden Belinda en ik wel eens veel behoefte kunnen hebben aan wat haptonomische ondersteuning in onze relatie.

Een ander hoogtepunt wordt een reünie van mijn oude International Business school clubje. We passeren het zomerhuis van 1 van hen in Zuidoost Noorwegen wat het idee startte om daar maar gelijk een gezellig samenzijn rond te organiseren. Een ander woont in Zweden en er vliegt er nog 1 in vanuit Wales. Erg leuk!

En dit zijn alleen nog maar de mensen waarvan ik met redelijke zekerheid verwacht dat ze ook echt gaan komen…daarnaast nog veel mensen die “misschien ook wel langs gaan komen” …en wij maar denken dat we lekker rustig Scandinavië kunnen doen.

Vanaf volgende week gaan de publicaties op dit blog wat meer onze reis volgen. De vaste zaterdag wordt dus vervangen door willekeurige momenten waarop hoogtepunten dan wel internet connectie aanwezig zijn.

Cheers, Andre