Nee, we gaan het niet hebben over vegetarische Tonijn. Vorige week gevraagd welk onderwerp jullie belachelijk gemaakt willen zien in dit feuilleton. Ik heb daar 3 wat serieuzere suggesties op ontvangen:
- Vrouwen op boten
- Waterskien
- Het plan voor de grote reis en wie komt er zoal langs op zo’n lange trip
Na een verkiezing in huiselijke kring gekozen voor de eerste. De derde bewaren we voor volgende week. Dat wordt de laatste episode voordat we van wal steken. Lijkt me dus toepasselijk. Over waterskiën kunnen we het tussendoor uitgebreid hebben…met een beetje mazzel gaan we gedurende de reis hier en daar zeker nog wel een keer de Scandinavische wateren onveilig maken op de latten achter Teddy2MrBean2 – de Tender (=bijboot) van Mr.Bean2.
Sjors en…
Dat brengt me op de eerste waterski-anekdote-tussendoor. We lagen in 2004 in een baai onder Kopenhagen met schitterend weer langszij een Nederlandse broeikaskruiser die van een Deen bleek te zijn: Jimmy. Jimmy was een overblijfsel uit de Vikingtijd. Ik verdacht hem ervan nog bij de plundering van Wijk bij Duurstede betrokken te zijn geweest…daar had hij ongetwijfeld deze onooglijke Nederlandse boot aan overgehouden. Hij had net geen bronzen helm met horens op, maar de rest klopte helemaal. 2 meter hoog, bijna net zo breed, rozig, grote baard rond nog grotere bek…en we hebben de hele avond een onverantwoordelijke hoeveelheid bier gedronken. Toen ik in een onbewaakt moment meldde dat we de volgende ochtend vroeg – als het water nog maagdelijk glad is – in de baai gingen waterskiën achter de Warpjet, was Jimmy niet meer te houden. Dat had hij altijd al een keer willen leren!
En zo geschiedde. Jimmy was duidelijk getraind in het verzetten van veel bier en had ’s morgens vroeg minder last van een kater dan ondergetekende…maar ’s avonds een Viking, ’s morgens een Viking! Jimmy ging met zijn ca. 130 kilo in het water liggen gewapend met de gebruikelijke instructies: touwtje tussen de skies, knien gebogen, gestrekte armen, punten boven water…en wachten tot je eruit bent voordat je gaat staan.
Wat er daarna gebeurde was alles behalve gebruikelijk. Jimmy had blijkbaar geen last van de normale natuurkundige wetten waar wij stervelingen aan onderhevig zijn. De 70pk van de Warpjet begon volgas te trekken. In beginsel maakte dat weinig indruk op onze Noorman. Toen “het” in beweging kwam viel hij voorover…ging weer staan op 1 been…toen het andere been…toen op zijn kont…en dat alles terwijl hij gewoon vasthield en ongetwijfeld nog meer zeewater dronk dan bier de voorgaande avond. Een expert-skier die het had willen nadoen, was het niet gelukt. Nog een keer proberen. Jimmy in het water…instructies…Warpjet volgas…en de skistok breekt! Dat is een metalen pijp met kunstof erom…ongelofelijk. Daarna de pogingen maar gestaakt voordat onze Noorman de Warpjet uit elkaar zou trekken. Biertje!
Toen was het stil…
Mijn uitdaging bij het schrijven van deze stukjes is dat er tijdens het schrijven nog 20 gerelateerde anekdotes opborrelen. Op diezelfde reis, de laatste waar onze dochter Laura nog meeging, lagen we op een schitterende avond in de haven van Middelfart aan de kleine belt. Ik ging met Ricardo en Laura met de Warpjet de baai in om te skiën. Helaas hadden we toen nog geen camera’s in onze telefoon want het werd 1 van de mooiere watersport momenten. Bladstil water, ondergaande zon, Laura ligt in het water om te starten. Op dat moment zien we een paartje bruinvissen (type dolfijn) rond onze boot en Laura gaan zwemmen…even de motor uitgezet…zelfs Laura werd er stil van.
…en hoe zit het nu met Neptuna?
Ja, je merkt al dat ik enige angst heb het onderwerp daadwerkelijk aan te snijden. Laten we maar beginnen met de brandende vraag voor de jongeman: is een coole boot een babe-magnet? Ben bang dat daarvoor hetzelfde geldt als een coole sportwagen: Nee. …of het is te lang geleden om het me te herinneren…of het lag aan mij (dat laatste is een zeer plausibele verklaring). Als man – en ik ben er inmiddels achter dat dat niet over gaat als je ouder wordt – heb je zo’n videoclip-achtig droombeeld van het zonnedek vol met fraaie dames in schaarse kledij. Tip: neem een boot met een heel klein dekje dan lukt het misschien.
De Warp11 heeft bijvoorbeeld een enorm zonnedek voorop, consequent “het slettendek” genoemd. De enige keer dat ik ook maar enigszins in de buurt kwam van bovenstaand beeld was een feestje van Laura waarbij ze een hele groep van de Hogere Hotelschool had uitgenodigd…ik kon niet voorkomen dat er ook heren werden uitgenodigd.
Maar hoe zit het dan met vrouwen als actieve watersporter? De verschillen zijn net zo groot als bij mannen. Ik ken vrouwen die niets liever doen dan zeereizen plannen, waypoints uitzetten, sturen, zoveel mogelijk mijlen afleggen, etc. Ik ken er nog veel meer die varen leuk vinden als dat inhoud: met een cocktail in de zon op dek zitten…zonder golven, anders ga je morsen…en vooral niet de koers verleggen anders lig ik niet meer in de zon…etc.
In onze vriendenkring zijn het wel veelal de mannen die de initiator zijn van het aanschaffen van een boot of het nu zeil of motor is. Onderweg kom je veel zeilboten tegen met een groepje mannen erop of zelfs man alleen. Zeilen lijkt niet zo’n vrouwending. Zeker niet als ik het afmeet aan de mening die Belinda: saai, veel gedoe, je gaat nooit heen waar je wilt, boot ligt altijd scheef en een hoop troep aan dek.
Ik zou een boek kunnen vullen met de scheldpartijen die we hebben meegemaakt tussen echtgenoten bij aanmeren en wegvaren…vooral in sluizen. Typische rolverdeling is man aan het roer en vrouw voorop met touw. Afhankelijk van de algemene staat van het betreffende huwelijk heeft het een grote duw of slechts een klein zetje nodig om te ontploffen. Een van de mooiere anekdotes was in 2005.
Wij liggen in de sluis van Stellendam. Het plan is om die dag rechtstreeks van Stellendam naar Dover te varen met de Warp11. Het is mooi weer en vrij druk in de sluis. Er komt een klein kajuitzeilbootje binnenvaren met man aan het roer en vrouw voorop. De man heeft duidelijk geen enkele kloe wat hij gaat doen. Hij besluit uiteindelijk dat hij aan onze bijboot wil gaan vastmaken. We hebben het over de Warpjet rubberboot die overdwars achterop Warp11 op het zwemplatform staat…niet iets om een boot aan vast te maken. Ricardo die achterop staat en de man ziet aankomen vraagt hem droog “wat komt u doen?”. Als hij ziet dat de man pogingen doet de rubberboot te pakken vertelt hij hem dat dat niet gaat gebeuren…hij zegt het niet maar je hoort tussen de regels “bent u helemaal achterlijk geworden”.
Uiteindelijk helpen we ze om naast de Warp af te meren. De vrouw vraagt nog belangstellend aan Belinda – Neptuna onder elkaar – “waar gaan jullie heen?”. Belinda geeft aan dat we naar Dover gaan. De vrouw zegt veelbetekenend “ik hoop dat wij de Roompot halen”. We liggen vooraan in de sluis. Als de deur open gaat wil de man wegvaren…maar dat gaat helemaal fout…uiteindelijk loopt de tirade tussen de echtelieden dusdanig uit de hand dat zij een pikhaak naar zijn hoofd smijt. Deze is van het uitschuif type en spontaan valt het ding in 2en overboord. Na dit hoogtepuntje liggen ze inmiddels achterstevoren in de sluis. Gezien de aandrang van de andere sluisbewoners neemt de man de beslissing om dan maar achteruit varend de sluis te verlaten…de eerste en enige keer dat ik dat gezien heb.
Volgende week gaan we terug naar het huidige plan voor de reis en wie er dan zoal langskomen.
Cheers, Andre