Travels of Motor Yacht Mr.Bean2
Trawler trash on their cruise to nowhere
Zegt uitbater Mehmet van het Restaurant Kapi Creek. Jaqueline heeft hem net aangeboden een vrijgezelle Turkse vriendin voor hem mee te nemen, maar Mehmet heeft duidelijk zijn zinnen gezet op een blonde schone.
Lees verder ““Turkish No Electric””
“Are you waiting for me?” vraagt een dame op Dalaman airport aan mij. Ze is niet bepaald een 25-jarig fotomodel dus ik roep niet gelijk Ja. Tussen de rij met mannen-met-bordjes ben ik waarschijnlijk de enige die weet hoe de mensen waarop hij wacht eruit zien. Mijn bordje hangt dus onleesbaar naar beneden tot groot ongenoegen van de mensen-die-op-zoek-zijn-naar-een-bordje-met-hun-naam-erop. Dit leidt dan weer tot grote hilariteit onder het groepje mannen-met-bordjes.
Lees verder “Old friends and other antiquities”
Nu zijn we officieel bejaard. Hebben we dan een Volvo gekocht?, of een caravan?, kunnen we het alleen nog met een pilletje? Maak je geen zorgen, niets van dat alles: we hebben een Turkse Museumjaarkaart! Na onze terugkomst in Kas Marina vorige week vertelde 1 van de Pensionado’s hier dat je met een Residence Permit een Museumjaarkaart kan bemachtigen voor 70TL (een tientje voor eurologen). Gelukkig noemen ze hier veel een museum. Dus toen we in Demre een kijkje namen bij de St.Nicholas kerk, hebben we dat gelijk even geregeld.
Lees verder “Een museumjaarkaart van Sinterklaas”
“Heeft u een Engels boek over Ataturk?” vraag ik een oude dame in een boekwinkeltje in Kas. Ze wijst naar een aantal boeken terwijl ze heel emotioneel wordt en begint te huilen. Het is duidelijk dat het onderwerp haar raakt en ze het mooi vindt dat een vreemdeling over Ataturk wil lezen. Ik vraag haar waarom ze zo emotioneel wordt. “Dat komt door wat er nu gebeurd in Turkije. Ze maken alles kapot wat Ataturk heeft opgebouwd”. Deze lieve, oude, gestudeerde en goed Engels sprekende vrouw is geen incident.
Lees verder “Turkish Politics”