In Tunesië zijn zoveel unieke sites te vinden dat het land een film locatie is geweest voor tientallen beroemde films. Niet alleen over verleden en heden zoals Raiders of the lost Ark, The English patient en de beste film aller tijden, Monty Pythons Life of Brian, maar ook over de toekomst. Zo zijn veel Star Wars films deels hier opgenomen.
Een aantal van die sites hebben we bezocht op onze roadtrip door dit boeiende land. Na de maand augustus in Nederland te hebben besteed aan vooral onze kleinzoon, vrienden en familie, vliegen we 31 Augustus weer terug naar Tunis.
Daar heeft OK-mobility een Hyundai i20 voor ons klaargezet. Voor wie dat niets zegt (prijs jezelf gelukkig) een foto.
Nu was onze laatste Koreaan in Spanje al geen succes maar deze spant de kroon. Dit wonder op wielen heeft namelijk voor alles een verschillend pingeltje. Veel daarvan zijn heel moeilijk uit te zetten en staan direct weer aan als de motor (of wat daarvoor doorgaat) uitgezet wordt. Als je niets uitzet pingelt het ding continue. Nee ik overdrijf niet. Dit hondenhok pingelt als je te hard rijdt, over een streep gaat, te dicht op een voorganger zit, etc. etc. In het Tunesische verkeer is er zelden sprake van consistente strepen, zit je vaak bovenop je voorganger (als je ergens wilt komen) en rijd je harder dan de limiet. In de zeldzame momenten dat je geen van deze misdrijven pleegt, pingelt hij dat je een coffee break moet gaan houden. “I kid you not” al na 20 minuten rijden begint hij daarmee. Dat is dan wel weer begrijpelijk want na 20 minuten in dit klokkenspel zit je al tegen een epileptische aanval aan.
Daar komt bij dat er geen motor in deze auto zit. Ik heb de kap niet open durven doen maar ben er vrij zeker van dat daar 2 geiten gehuisvest zijn. Het ding is niet vooruit te branden. Heuvel op moet je vaak terug naar 2 en voor inhalen is een death wish een pré.
Het Tunesisch verkeer is daarentegen prima te doen. De wegen zijn doorgaans goed. Het wagenpark wat minder en rijvaardigheden vaak absent. Mensen doen daarom maar wat. Net als in veel andere Arabische landen stoppen mensen waar ze moeten zijn, maken een praatje midden op de weg, rijden al telefonerend 10 km/u, rijden tegen het verkeer in, parkeren zodanig dat er niemand meer door kan, beschouwen verkeerslichten als advies, lopen, laten hun ezel of volledige kudde uit op de weg etc…en dat maakt het eigenlijk alleen maar leuker.
Afgezien van Tunis en een paar andere grote steden is het niet druk. Er zijn een paar snelwegen (péages) waar je heel weinig verkeer tegenkomt. Ze heten hetzelfde als in Frankrijk maar de tol is een fractie daarvan, meestal 1,4 dinar (dat is 45 cent). Een dag in de parkeergarage in centrum Tunis is 3 euro. Benzine is 70 cent/liter…bij een officiële pomp…er zijn langs de weg ook veel alternatieve tankgelegenheden…die hebben we niet geprobeerd.
Andere observaties: zeer vriendelijke mensen. Wij hadden verwacht dat het naast Arabisch vooral Franstalig zou zijn maar vooral de jongere generatie praat liever Engels. Voor een Islamitisch land is het behoorlijk vrij. Naast vrouwen in traditionele kleding ook veel westers geklede. Alcohol is vrij ruim verkrijgbaar ook in restaurants. Het eten is doorgaans lekker en opvallend pittig. De traditionele keuken is niet erg verfijnd maar meer op “boeren” kost gericht. We zijn bijvoorbeeld groot fan van Ojja geworden, een soort van pittig prutje met ei, groenten en merguez worst. Prijzen zijn voor ons erg laag.
Al pingelend rijden we als eerste ’s avonds naar Mr.Bean2 in Bizerte. Die ligt er prima maar smerig bij. De volgende dag besteden we aan schoonmaken en wat klusjes voordat we een week weggaan. Eerste stop Hammamet.
Dat is een grote toeristenplaats aan de oostkust met een Jachthaven. Daar zijn we even wezen kijken maar er is weinig boeiends te zien. Dat blijkt ook uit de afwezigheid van foto’s. We hadden allebei dezelfde gedachte toen we erin reden: het lijkt op een verwaarloosde versie van Tenerife. Alleen maar nietszeggende hotels langs een strand.
De volgende stop is veel boeiender: Sousse. Dit is een vrij grote havenplaats met een Medina. Wij hebben Dar (Arabisch voor huis) Antonia geboekt in de Medina. Een traditioneel pand compleet met alle versieringen en een binnenplaats. Sana, de gastvrouw, is de vrolijkheid zelve.
De Medina van Sousse heeft nog een groot deel van de originele muren. Ook zijn de Ribat en de Kashba heel mooi gerestaureerd. Een Ribat was een soort van versterkt klooster die werden gebouwd ten tijde van de Islamitische verovering van Noord Afrika aan de grens van het Islamitische gebied. Ze deden dienst als fort maar ook als religieuze plek en als Karavanserai, een beschermde overnachtingsplek voor karavanen.
Een Kashba is in bijna elke Noord Afrikaanse Medina te vinden. Het is het verdedigbare deel ervan met hoge muren en torens. In de Kashba van Sousse is het beroemde archeologische museum gevestigd met vooral een indrukwekkende verzameling, meest Byzantijnse, mozaïeken en de beroemde doopvont uit Bekalta.
Natuurlijk moeten we ook even in de grote Moskee van Sousse kijken. Daarvoor moet eerst Belinda worden aangekleed als Quasimodo (met dank aan haar hoed op haar rug) maar dan heb je ook wat.
Verder bestaat de Medina vooral uit diverse Souks en thee- en koffiehuizen. Opvallend hier is dat de handelslui veel minder “agressief” zijn dan die we in andere Arabische landen gewend zijn. Dus heel weinig: “where you from” en “kijken kijken niet kopen”.
In El Jem staat de grootste Romeinse Arena na het Colosseum en het is beter bewaard gebleven. Erg indrukwekkend midden in de stad.
Het meest bijzonder hier vind ik dat de Arenavloer nog intact is. In de catacomben kan je door de “spelers” tunnel lopen die door velen voor mij, vaak minder enthousiast, belopen is.
Dan een lange ruk naar het diepere zuiden tegen de Sahara aan. Als eerste naar Metameur. De Berbers hebben onder andere hier hun Ksars gebouwd. Dit zijn graanopslag gebouwen die ook dienst deden als verdedigingswerken en Karavanserai. Het is goed te begrijpen dat de vormen van deze gebouwen in combinatie met het landschap (of ontbreken daarvan) inspiratie voor science fiction films zijn geweest.
We komen hier een oude Berber vrouw tegen die ons natuurlijk thee aanbiedt en probeert wat van de zelfgemaakte spullen te slijten. Ze woont hier al 40 jaar. Haar inmiddels overleden man heeft het ooit het spul gekocht en af en toe krijgt ze mensen in campers op bezoek.
Een uurtje verder ligt Matmata. Alweer zo’n andere planeet ervaring. Hier leeft een Berber stam die grote gaten in de grond groeven en dan in de wanden daarvan hun huizen uitgroeven. Dit allemaal tegen de hitte. Dat ziet er van bovenaf dan zo uit.
Natuurlijk gaan we dit uitproberen door hier te overnachten. Speciaal voor de toeristen hebben ze natuurlijk zo’n kuil een beetje gepimpt en schenken ze zelfs een koud biertje!
De testomstandigheden waren ideaal want de temperatuur was inmiddels opgelopen tot ruim boven de 40 graden. Zonder airco was het in de grot een constante 25 graden. Prima te doen!
Eén van de kuilen is ook een Star Wars set geweest dus wij daar ook even kijken.
Dan een rit door de Sahara en het grootste zoutmeer van Noord-Afrika naar oase stad Touzeur. Het patroon in het landschap hier is: heel veel niets, dan ineens bossen met dadelpalmen en een stadje en dan weer heel veel niets.
De rit door het zoutmeer is heel bijzonder. Natuurlijk vanwege het bizarre landschap maar ook omdat er net zware buien over trokken…dat is niet de bedoeling rond deze tijd maar de boel is wat in de war.
Als tegenhanger voor onze grot overnachting hebben we in Touzeur het Palm Beach Palace hotel geboekt. Een soort van over de top resort met zwembad. Het is echter al een beetje vergane glorie aan het worden en het zwembad, waar we ons op verheugd hadden, is gesloten voor onderhoud….en “onderhoud” is een breed en vooral lang begrip in dit land…
De oase Touzeur is beroemd vanwege zijn specifieke bakstenen architectuur en voor Eurovisiefans natuurlijk van “I treni di Tozeur”. Wij vonden het vooral een smerig stadje en de oude Medina niet zoveel aan. Wat wel erg leuk was is de Star Wars film set in de Sahara bij oase stad Douz. Volgens mensen die tours verkopen kan je daar zonder 4×4 niet komen maar voor onze pingelende hondenkar was het geen enkel probleem.
Kairouan is de 4e heilige stad in de Islam na Mekka, Jeruzalem en Medina. Onderweg daarheen komen we langs het Romeinse Sufutela. Daar lopen we lokale gids Habib tegen het lijf die ons wel wil rondleiden. Een vrolijke man van 73 die vooral veel seksistisch getinte grappen maakte. We zijn te weten gekomen dat hij 5 zoons heeft en zijn “apparaat” het nog uitstekend doet. Ik heb nog geprobeerd een aanklacht tegen hem in te dienen omdat we ons enorm beledigd voelden…maar dat kreeg ik hier niet uitgelegd. Uiteindelijk hebben we hem maar omgelegd en in een sarcofaag gestopt.
In Kairouan zitten we wederom in een wat luxueuzer hotel, het Continental, met hetzelfde euvel: het zwembad is gesloten voor onderhoud…en het is nog steeds 40+ graden…
In de oude Medina komen we eerst terecht in een Madrassa (Islamitische school) uit de 9e eeuw dat uiteindelijk het mausoleum is geworden van zijn leermeester Sidi Abid. Daarna zijn we in het huis van een Gouverneur van Kairouan beland met idioot veel over de top kamers waarin hij allerlei vrouwen huisvestte. Inmiddels proberen ze er tapijten te verkopen. Mocht je in een Arabisch land nog eens van een opdringerige tapijtverkoper af willen dan is de tip om te zeggen dat je op een boot woont.
Het hoogtepunt van deze heilige stad is natuurlijk de grote moskee. Bijzonder om te zien dat alle zuilen verschillend zijn. Die zijn allemaal “geleend” van oudere, vooral Romeinse, gebouwen.
De laatste stop op deze trip is Sidi Bou Saïd. Een schattig dorpje vlakbij Tunis op een kaap. We hebben hier een hotelletje midden in het dorp geboekt. Door de straatjes past amper een auto maar dat weerhoudt niemand ervan om er in tegengestelde richtingen doorheen te rijden. Als wij, naar goed gebruik alle borden genegeerd te hebben, bij het hotel komen, is parkeren vooral een creatief kunstzinnige activiteit. Het mooie is dat niemand ermee zit.
Sidi Bou is verreweg het meest toeristische plaatsje wat we tegen zijn gekomen. Bussen vol toeristen worden hier uitgeladen en langs de stalletjes gedreven.
De volgende dag gaan we een kijkje nemen in het naastgelegen Carthago. De opgravingen van deze Punische stad die uiteindelijk de 2e stad van het Romeinse rijk werd zijn gigantisch. Wij kiezen ervoor met een gids door het badencomplex van Antonius te lopen. Achmed weet erg veel van de geschiedenis in het algemeen en Carthago in het bijzonder. Erg boeiend en indrukwekkend!
En met dat hoogtepunt komt er een einde aan deze trip en gaan we terug naar Mr.Bean2 in Bizerte.
Zoals echter in de vorige episode al gezegd, hebben de weergoden nog wat andere plannen met ons. De hittegolf die de Med al weken teistert is aan het instorten en dat gaat gepaard met veel geweld. Voorlopig kunnen we met de boot dus nog niet weg. Daarom ruilen we onze hondenkar bij de OK-mobility nog even in voor nog een weekje een Hyundai i10. Een enorme verbetering want deze pingelt alleen als je boven de 120 km/u komt…en dat is voor deze i10 een soort van academische situatie.
Over onze escapades met dit racemonster en ons uiteindelijke vertrek uit dit fascinerende land de volgende keer meer!
Cheers, André
Als wij nog eens na onze Opel Corsa een auto moeten kopen…..wat we niet denken omdat….zelfs als wij lang leven, hij ons zal overleven,
Volgen we jouw advies over de ( ” don’ts and do’s).
Another great travelogue – I feel I was there with you. Keep sharing!