Je hebt dus een oude man, die zich vermomt met veel haar en een mijter, in een jurk die sterk is aangetrokken tot kinderen en daar niet af kan blijven…en dan is je grootste probleem?… precies: de kleur van zijn assistenten… Het is eind Juni, de hoogste tijd om deze uiterst belangwekkende discussie weer te starten!
We zijn in het gebied van St. Nicholas en dat is nogal een verwarrende gebeurtenis voor een Hollandse jongen die van de moeder van Sylvana nog mocht opgroeien met de Sinterklaas traditie. Om te beginnen komt die gozer helemaal niet uit Spanje. Geboren en getogen in Turkije…toen als vroeg Byzantijns rijk net Christelijk geworden. Zijn overblijfselen zijn vermoedelijk in Italië (Bari en Venetië). Wat Spanje ermee te maken heeft, is volkomen onduidelijk…misschien was het onhandig dat deze Katholieke Heilige gelinkt werd aan wat al honderden jaren een moslim land is? Wat ik ook even heb nagekeken: rond 300 AD bestonden er geen stoomboten. Kortom: mijn geloof in Sinterklaas heeft de afgelopen week een zware deuk opgelopen!
Hij was wel de beschermheilige van Zeevarenden. Op Gemiler Adasi (= Eiland van de boten) zou hij in 343 overleden zijn. Daar hebben ze toen een mooie Tombe voor gebouwd. Nadat Mohammed ergens in de 7e eeuw een boekje had geschreven en de Arabieren onder invloed daarvan bedachten dat ze dat de hele wereld even moesten inpeperen, zijn Sinterklaas zijn oude botten teruggebracht naar zijn geboorteplaats Myrna. Vervolgens hebben Piraten uit Bari dat spul in de 11e eeuw meegenomen…waarschijnlijk omdat de Seljuk Turken eraan kwamen. Daarna vonden de Kruisvarende Venetianen het ook wel erg vroom om wat van die botten achterover te drukken. Kortom: het valt niet mee om als dooie heilige een beetje op 1 plek te blijven.
Maar voordat we naar het indrukwekkende Gemiler Adasi gaan eerst nog even terug naar Fethiye waar we voor de tweede keer bij het Briljante Yacht Classic hotel afmeren. We zijn weer in Fethiye omdat we nog wat zaken “in de grote stad” moeten regelen. Onder andere een Blue Card. De Turken flikkeren tonnen plastic en andere zooi in zee maar je mag er niet in poepen. Om constipatieproblemen te vermijden hebben ze een fantastisch systeem bedacht. Als booteigenaar moet je een “holding tank” in je boot hebben…dat is een eufemisme voor een tank waarin je kakt. In de jachthavens hebben ze vervolgens apparaten om je productie af te zuigen. Dat wordt elektronisch geregistreerd op een Blue Card…en die moet je bij een controle kunnen laten zien of er volgt een heftige boete. Je ziet al: een systeem dat in NL zo door Groen Links verzonnen had kunnen worden want cosmetisch groen en lekker irritant voor die rechtse ballen van jachteigenaren.
De praktijk is een heel andere: de kosten voor de Card en het afzuigen (ik ga daar verder geen grappen over maken) zijn gewoon belasting. Er zijn niet veel mensen die in een tank in hun eigen boot kakken omdat dat op termijn altijd tot problemen leidt, verstoppingen, fijne luchten etc… De enkeling die dat wel doet is vervolgens druk met allerlei chemicaliën om het bruikbaar te houden. De afzuigpunten werken niet of half of zijn er gewoonweg niet…dus >80% van alle zooi, inmiddels verrijkt met lekker veel chemicaliën wordt overboord gepompt. Iedereen weet dit, inclusief de Jachthavens die niet te beroerd zijn om tegen betaling je Card te voorzien van mooie afzuiggetallen…terwijl er weinig wordt gezogen…tis moeilijk maar ik onthoud me van grappen… Of je laat, zoals ondergetekende, voor het afzuigen je holding tank vol schoon water lopen en dat vervolgens afzuigen en weggooien…allemaal erg groen…en ongetwijfeld viert de Turkse Jesik Klavlik de successen van de hoeveelheid afgezogen shit dit jaar en de groei in afzuigpunten…
We huren hier een dag dezelfde Fiat Linea en trekken de bergen in. Het achterland is hier schitterend. Bij 1 van de vele historische sites lopen we wat rond en blijkt er een Romeinse stad overgroeid door een bos aanwezig te zijn. Bijzondere plek.
In Fethiye ook nog bij de Gullet werf wezen kijken. Hier onderhouden ze Gullets, maar bouwen ze ook nieuwe…en kopiëren ze polyester merkboten zoals Azimut in hout wat ze vervolgens afstrijken met polyester. Hier zijn nog mensen die iets met hun handen kunnen.
Na Fethiye verlaten we de Gocek/Fethiye baaien en varen naar een gebied bij Olüdeniz. We pikken bij het Karacaoren rif een mooring boei op van het lokale restaurant en worden door de uitbater geholpen een lijn naar de kant te brengen. Erg fraaie omgeving achter een rif.
Het restaurant is een erg leuk, hippie-achtig, ding. Het is van een jong echtpaar. Hij Turk, zij Nederlandse en in verwachting…blijven plakken aan de vakantieliefde. Ze wonen hier permanent. Bijzondere plek waar je alleen met een boot kan komen. Erg leuk stel en lekker eten!
We verkennen de omgeving met Teddy. Eerst Gemiler Adasi. Erg indrukwekkend en we besluiten dat dit de volgende ankerplek wordt. Daarna Cold Water Bay waar een koudwaterbron in zee stroomt en heel veel Gullets liggen die menen dat dit begeleidt moet worden met 110dB Turkse disco. Het hoogtepunt vormt Olüdeniz…Tokkie-heaven! Je kan zien dat dit ooit een schitterende lagune was. Nu overlopen door massatoerisme van het ergste soort. Tattoos, Selfies en veel Bier zijn de belangrijkste thema’s hier…en wat dat laatste betreft: if you can’t beat them join them.
De volgende dag dus een paar mijl verkassen naar Sinterklaas op Gemiler Adasi. Hier geen mooring faciliteiten maar op eigen anker en 2 lange lijnen naar de kant die Belinda er naar toe zwemt. Je ligt hier midden in de Byzantijnse historie. Goed te zien dat dit eiland toen helemaal bebouwd was en een belangrijke halteplaats voor de Kruisvaarders…er staan maar liefst 5 – ruïnes van – kerken en een nog herkenbare processiegang over het halve eiland.
…en dan lijkt Zwarte Piet langs te komen…maar het blijkt de ijscoman met als verheffende naam: lickmyicecream.com…en zo gedraagt hij zich ook. Lang verhaal kort wordt hij handtastelijk met Belinda, biedt zich aan als masseur en verdwijnt met een Magnum uit onze vriezer! Lachen!
Op hetzelfde niveau komen later de Gullets langs. Het is volkomen onduidelijk waarom die zo nodig bij dit soort historie en cultuur overladen plaatsen gaan liggen. Er is niemand aan boord die een foto maakt waar ze zelf niet op staan en van de dBs brokkelen de ruïnes alleen maar verder af…na vijven keert de rust weder…
Vanaf hier een wat langer stukje naar Kalkan. Erg leuk haventje en plaatsje maar daarover volgende keer meer.
Cheers, André