Kijke kijke en kope

Sex sells! is vorige week weer bewezen. Het lezersaantal van de Kijke kijke nie kope episode van vorige week schoot door het dak…en dat alleen door een fraai kontje in minuscuul broekje. Viezeriken!

Dit keer het wat minder pikant, maar niet minder interessant aankoopproces van Mr.Bean2.

In de zomer van 2014 waren we van plan 4 weken met Warp11 naar de Oostzee te gaan. We waren vanaf Lemmer binnendoor naar het Lauwersmeer gevaren en vanaf daar naar Schiermonnikoog (Schier voor intimi).

Dat was al een avontuur op zich. De haven van Schier is een soort van zwembad in het Wad waar water blijft staan…althans dat waren wij gewend van jaren geleden toen we hier voor het laatst waren. Toen we langszij waren gegaan bij een motorboot zei de eigenaar daarvan doodleuk: “weet u dat u hier droogvalt”. Ik nog: “Dat zal toch niet…”, maar nadat hij uitlegde er al 2 maanden te liggen en hij elke dag 2 maal droogviel, viel daar niet zoveel tegenin te brengen. De haven uit ging ook niet meer omdat het inmiddels laag water werd.

Een snelle motorboot kan niet droogvallen omdat de propellers en roeren er “los” onder hangen. Daar kan geen 15ton boot op staan. De havenmeester bevestigde helaas het droogval verhaal, doordat er al jaren niet meer gebaggerd was, maar stelde ons ook gerust met te vermelden dat we in zachte blubber gingen zakken…soort van semi-drijven. Op bovenstaande foto kan je zien dat de Warp de bips iets optilt in de prut.

Het plan was om van Schier naar Helgoland te varen. Het weerbericht voorspelde echter een harde oostenwind, niet prettig als je naar het oosten wilt. De lange termijn vooruitzichten werden voor de Oostzee slechter en voor Nederland erg goed…Kortom we besloten er een Waddenvakantie van te maken. Uiteindelijk zijn we langzaam alle eilanden langsgehopt en in de laatste week een snelle trip van Vlieland (we vinden Texel niet echt een Waddeneiland) buitenom naar Zeeland.

Deze heerlijke vakantie maakte duidelijk wat we al langer zagen. We maken minder gebruik van het snelheidspotentieel van de Warp, blijven langer op 1 plek en willen langer op de boot blijven. Ons sluimerende plan om een schip te kopen om langer op te “wonen” en mee te reizen  werd concreter.

In deze categorie ben ik altijd groot fan geweest van de “raised pilot house trawler”. Ze staan bekend om hun zeewaardigheid, gemak en veiligheid waarmee je er omheen kan lopen, fraaie betimmering voorzien van alle gemakken, hebben 2 “woonruimtes”: het pilothouse (stuurhuis) en de salon en vooral…ze zien er erg stoer uit! Het verlanglijstje bestond al langer uit merken als Fleming, Nordhavn en Selene.

Mr.Bean2 op een stille avond bij Emsworth

De Nordhavn (grote foto) is verreweg de stoerste van de 3…maar in deze (relatief kortere) lengte erg hoog, niet fraai en weinig bruikbare dekruimte. Het is de duurste en is gebouwd om door beton te varen…niet geheel toevallig wordt hij hier bij de zuidpool afgebeeld.

De Fleming zit aan de andere kant van het spectrum. Het is de fraaist gelijnde en laag. Daardoor minder binnenruimte en is als enige een halfglijder. Dat betekent dat de rompvorm niet volledig waterverplaatser is en nog enige snelheid kan bereiken door half uit het water te komen. Echter moet hij daarvoor 2 grote motoren hebben en gaat het uiteindelijk nog steeds niet veel harder dan een knoop of 18…terwijl je een enorme hoeveelheid brandstof verbruikt…te vergelijken met de Warp (planerende rompvorm), maar die vaart dan 30 knopen. Daarnaast is een halfglijder minder zeewaardig dan een waterverplaatser, niet onbelangrijk voor grotere reizen.

De Selene zit er tussenin. Is een volledige waterverplaatser. Kan dus prima toe met 1 motor (scheelt enorm in brandstof, onderhoud en kosten). Is fraai gelijnd en wat stoerder en hoger dan de Fleming. Heeft ook een kwalitatief goede naam…en de importeur voor Europa zit in Leeuwarden…over toeval gesproken!

Nu is een boot kiezen  een stuk eenvoudiger dan op de tweedehandsmarkt er 1 vinden die zo dicht mogelijk bij je wensen komt. Dit soort schepen liggen niet bij bosjes te koop…en in Nederland al helemaal niet. Omdat Selene semi-custom bouwt is er geen 1 hetzelfde. Grotere opties die je kan kiezen zijn:

• 1 of 2 motoren.
• Mast of radarbeugel eventueel aangevuld met dak over de flybridge.
• Verlengd zwemplatform met daaronder verlengde romp…bij een waterverplaatser is romplengte belangrijk omdat de maximale rompsnelheid wordt bepaald door de waterlijnlengte…hoe langer, hoe sneller/efficiënter.
• Bulbous bow. Dat is zo’n dikke piemel voor de boeg onder water die voor een betere stroomlijn zorgt.
• Witte romp of een kleur.

Het is duidelijk dat we 1 hoofdmotor willen. Naast genoemde voordelen heeft het nog en belangrijk voordeel: de propeller en het roer  zitten dan beschermd in de kiel i.p.v. kwetsbaar “loshangend” aan weerszijden van de kiel. Een mast staat ook hoog op de verlanglijst. Dit heeft vooral een esthetische reden. Dit is een klassiek gelijnd schip. Een moderne radarbeugel misstaat daarop…om maar niet te spreken van zo’n beugel met vast dak…dan wordt het een soort van misplaatste frietkraam op dak. Daarbij komt dat in ons klimaat je meestal blij bent met een beetje zon op de flybridge en je niet altijd onder een dak wilt staan. Extra zwemplatform + waterlijn staat eveneens hoog. Daarna wordt het minder belangrijk…

Vervolgens op zoek op internet. Mooie exemplaren gevonden…vooral in Seattle en een paar rond de Middellandse zee. Er lag er 1 in Antibes. Toevallig moest ik, oktober 2014, voor mijn werk naar Cannes. Afspraak gemaakt met de makelaar van Selene in Zuid-Frankrijk voor een bezichtiging. Nog voordat ik vertrok kreeg ik een bericht van Albert Gerritsma, de importeur van Selene in Leeuwarden, die gehoord had van mijn bezoek. Hij vertelde me dat bijna dezelfde boot te koop kwam in Nederland…om precies te zijn in…Lemmer (onze woonplaats)!! Bizar.

Waarom ik hem nog nooit gezien had werd snel duidelijk. Het schip was van een bejaard Duits echtpaar dat hem in een botenloods had liggen…en er amper mee voer. Hij wilde er nog niet aan dat hij te oud was om te varen. Zij was er al een tijdje klaar mee. Op zee wilde ze sowieso niet varen  vanwege de grosse wellen. De laatste 5 jaar had de Aura, zoals hij heette, dus af en toe een beetje over het Ijsselmeer gesukkeld…niet echt de natuurlijke habitat voor een Ocean trawler.

Nu is het natuurlijk fantastisch dat het schip 5 van de 7 jaar binnen heeft gelegen. Dat zie je aan het polyester. Zeker als je hem vergelijkt met het exemplaar in Antibes waar ik nog ben wezen kijken. 5 jaar in een loods op zoet water of 7 jaar in de mediterrane zon op zout, maakt nogal een verschil. Echter weinig gebruikt is zeker niet altijd positief voor een boot. Veel dingen slijten meer van niks doen dan van normaal gebruik, zeker op het water waar oxidatie een grote rol speelt. De boot was ook slecht onderhouden. Je kon duidelijk zien dat hij de laatste jaren weinig liefde had gehad. Echter, na een uitgebreide keuring en afspraken over nog te verrichten werkzaamheden, is dit hem geworden!

Vooral ook omdat hij zo goed als alle opties heeft die we zochten: 1 motor, mast, verlengde romp, bulbous bow, klassiek interieur. Mr.Bean2 is uitgevoerd in kwartier gezaagd (dan zie je wat meer nerf/tekening) kersenhout in klassieke uitvoering. De bekleding is creme leder…wij vinden het erg fraai. Bedenk me net dat ik nooit goede interieur foto’s heb gemaakt. Hierbij wat rommelige foto’s van voor de aankoop.

Na deze wat langere en inhoudelijke post volgende week weer wat luchtiger nautische avonturen.

Cheers, Andre