Ik wist wel dat ik gelijk jullie aandacht zou hebben met deze titel.
Dit keer de ervaringen met het doorprikken van het vlies van een nieuwe boot. Proefvaarten, keuringen en natuurlijk de Maiden-trip. Belangrijkste les die ik geleerd heb: neem altijd iemand met kennis van zaken mee bij een proefvaart/keuring. Het probleem (of is het alleen mijn probleem?) is namelijk dat als je gaat proefvaren je de boot al aan jezelf verkocht hebt. Als ze niet zinkt of spontaan ontbrandt tijdens de proefvaart ben je verkocht. Een deskundige derde kan je een beetje op de grond proberen te houden.
Saab cabrio
Er zijn ook uiterst vreemde lui die het gewoon leuk vinden om proef te varen. Meest bizarre voorbeeld daarvan was in 2002 toen we de Pegasus gingen verkopen en de Warp11 aanschaften. Er meldde zich een kandidaat koper voor de Pegasus. Afspraak gemaakt in de Jachthaven. Het was mooi weer…precies de omstandigheden die je wilt als verkoper van een boot.
Er komt een keurige vent aanrijden in een Saab Cabrio…wel een echt Saab Cabrio type…blauwe blazer, roze overhemd, choker, coupe Vivaldi…Zag hem eerder op een zeilboot met z’n amice dan op een brute powerboat, maar als koper op het eerste gezicht weinig mis mee.

Beetje babbelen, beetje kijken. Hij had er duidelijk verstand van. Toen varen. Het ging allemaal prima en hij leek heel enthousiast. Kaartje gekregen. Hij zou erover nadenken en terugbellen…nooit meer wat gehoord…naam en telefoonnummer op kaartje bleken ook niet te bestaan. Later sprak ik Lengers (boot dealer) die de persoon kende en mij vertelde dat hij dit veel vaker deed. Los van aardig moeten doen tegen een Saab cabrio rijder en wat tijd had ik er geen nadeel van gehad…en hij geen voordeel…heel bijzonder!
Waspoeder
In diezelfde zomer kochten we de Warp11. Ik was zo verliefd op die boot dat de proefvaart/keuring niet zoveel voorstelde. De Maiden-trip was van Beverwijk naar Stad a/h Haringvliet. Dat betekent bij Ijmuiden naar buiten voor de kust langs en dan bij Stellendam weer naar binnen. Het werd een bijzonder tripje.
Allereerst begon na 10 minuten varen al het “generator” lampje te branden. Lang verhaal kort bleek op de moeilijkst bereikbare Caterpillar (de stuurboord motor), aan de nog moeilijker bereikbare zijde de Dynamo gewoon los te hangen. Hier had duidelijk iemand geen zin gehad helemaal achter het blok te kruipen om de nieuwe dynamo even goed vast te zetten. Gelukkig was hij niet helemaal losgekomen…dan had een reparatie onderweg er niet meer ingezeten.
De vorige eigenaar van de boot was een Duitse familie geweest en achterop de boot stond nog steeds die verschrikkelijke naam – We are family – en ook de woonplaats van de eigenaar: Hamburg. De combinatie van foute boot, Hamburg en stevige snelheid trok de aandacht van de Kustwacht. Toen we ter hoogte van Scheveningen een groot schip van de Kustwacht passeerden zagen we dat ze een rubberboot overboord aan het zetten waren met 4 man erin.
Ik had me nog helemaal niet verdiept in de marifoon en heel veel zaken waren nog niet geregeld. Ik maakte me dus wat zorgen toen ik die rubberboot achter ons aan zag komen. Gelukkig ging Belinda niet in op mijn flauwe opmerking om nog even een pak waspoeder overboord leeg te schudden.
Ze deden dit duidelijk vaker want ondanks een stevig zeetje (ZW5) stapten ze vrij makkelijk vanuit de rubberboot op het zwemplatform van de Warp11. Na wat zoeken in de boot en het aanhoren van ons verhaal waren ze tevreden. Het was wel bijzonder dat ze wisten dat deze boot in Beverwijk had gelegen… Uiteindelijk kwam het allemaal goed en kwamen we netjes aan in Stad a/h Haringvliet.
Nootjes
Toe we ruim een jaar geleden Mr.Bean2 kochten hadden we het over een heel ander budget dan onze voorgaande boten. Genoeg reden om proefvaart en keuring heel serieus aan te pakken. Het bijzondere aan dit schip was echter dat hij heel lang amper gebruikt was. De “normale” slijtage zaken waren allemaal nog zo goed als nieuw. Echter van stil liggen gaan weer hele andere zaken mankementen vertonen. Deze boot had dan wel 5 jaar binnen gelegen op zoet water, het was ook duidelijk dat ze weinig liefde had gehad. Toen we er voor het eerst op gingen kijken, zag je dat de eigenaren er zo vanaf gestapt waren. De pinda’s stonden nog open in een blikje op tafel, veel stof, in de magnetron stond nog iets onherkenbaars dat inmiddels weer tot leven was gekomen…etc…

Het was dus niet verrassend dat de proefvaart voorspoedig verliep…technisch was het praktisch nog een nieuwe boot waar net de kinderziektes uit waren. We moesten dus vooral letten op zaken die door stilstand niet goed meer waren. Zo bleek de verflaag onderwater behoorlijk vochtig door 4 jaar lang in het water liggen en hadden een aantal pompen etc. weer een zetje en een drupje olie nodig om tot leven te komen.
Ook hier was ik allang verkocht, maar was het goed Jan Rotgans als scheepsexpert erbij te hebben om nog even wat zaken te duiden…mooie ingrediënten voor de onderhandeling.
Trekhaak
Het kan allemaal veel sneller en makkelijker. Dat bleek in 1987 toen ik mijn eerste eigen speedboot – Sea Ray 190 – wilde verkopen. Ik had een afspraak met een potentiele koper gemaakt in de Jachthaven (toen nog Nautica aan het Brielse Meer). Het was einde van de winter en de boot stond nog op zijn oude trailer op de kant met een zeil erover. Ik ontmoette de mogelijke koper aan de bar in de kantine en verwachtte natuurlijk dat hij er goed doorheen wilde kijken en proefvaren etc… Niets van dat alles.
We liepen naar buiten, hij hoorde mijn verhaal aan en zei: “dan neem ik hem mee”. Ik moet stomverbaasd hebben gekeken want hij zei nog: “das geen probleem want ik heb een trekhaak”. Hij liep naar zijn Toyota Landcruiser, reed hem voor de trailer, koppelde aan, hing zijn nummerboord op de trailer, gaf mij een stapeltje geld en reed weg… Nooit meer wat van gehoord. Hetgeen ik heel bijzonder vond want de trailer was eigenlijk alleen geschikt voor wat hellingwerk, maar zeker niet (meer) om op de weg met enige snelheid te gaan rijden…met een vracht van 2 ton. Soms zit het mee…
Volgende week wil ik een onderwerp behandelen dat jullie kiezen. Laat maar weten welk onderwerp je interessant vindt…probeer het een beetje nautisch te houden!
Cheers, Andre
Hoi André, leuk om je stukken te lezen. Wat mij betreft mag één van je volgende stukken over waterskieën gaan. Ben benieuwd 🙂 Groetjes aan Belinda an tot later, René Date: Sat, 26 Mar 2016 07:05:39 +0000 To: renewijshake@hotmail.com
Hi Rene, leuk dat je reageert! Ik heb nu 2 suggesties: Waterskien en “Vrouwen op boten”…die laatste is wel heel gevaarlijk 🙂 Cheers, Andre